Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3885 Esas 2022/2820 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 71.321,90 TL maddi ve 150.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İstanbul Anadolu 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.12.2016 tarih, 2016/202 - 2016/350 sayılı davacı lehine 71.321,90 TL maddi, 200.000 TL manevi tazminat takdir edilmesine ilişkin hükmünün davacı ve davalı vekili tarafından istinaf talebinde bulunulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesinin 13.06.2017 tarih, 2017/1029 - 2017/2002 sayılı düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararı davacı, davacı vekili ve davalı vekil tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 27.05.2019 tarih, 2019/1092 - 2019/6711 sayılı ilamı ile bozulmasına karar verildiği, Dairemizin bozma ilamına uyularak İstanbul Anadolu 9. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından yapılan yargılama sonucu kurulan 25.12.2019 tarihli hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine CMK'nın 307/3. maddesi gereğince dosya Dairemize gönderilerek yapılan temyiz incelemesinde;
Tazminat talebinin dayanağı olan İstanbul 14. Ağır Ceza Mahkemesinin 2016/277 Esas – 2016/58 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının anayasal düzeni zorla ortadan kaldırmaya teşebbüs suçundan 14.05.2004 – 24.07.2015 tarihleri arasında 4088 gün gözaltında, tutuklu ve hükümlü kaldığı, yeniden yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 10.03.2016 tarihinde kesinleştiği, tahliye tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 550.000 TL maddi, 2.500.000 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 71.321,90 TL maddi, 200.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine davacı ve davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda hükmedilen manevi tazminat miktarının 80.000 TL’ye indirilmesi suretiyle düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi üzerine, Dairemizce yapılan incelemede manevi tazminatın eksik olduğu ve davacının tutukluluk süresinin ne kadarının infaz gördüğünün açıklığa kavuşturulması gerekçeleri ile hükmün bozulması üzerine, dosyanın gönderildiği İlk Derece Mahkemesince gerekli araştırmalar yapıldıktan sonra 71.321,90 TL maddi, 150.000 TL manevi tazminatın gözaltına alına tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesinde;
Maddi tazminatın, davacının gözaltında, tutuklu ve hükümlü kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanan ‘’78.267,40’’ TL yerine, hatalı bilirkişi raporuna dayanılarak bu miktarın altında kalacak şekilde ‘’71.321,90’’ TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı lehine eksik maddi tazminata hükmolunması temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin, usul ve yasaya aykırı karar verildiğine, davanın reddi gerektiğine, hükmedilen tazminat miktarının fazla olduğuna ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 11.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.