MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki trafik kazası sonucu oluşan cismani zarar nedeniyle maddi ve manevi tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda kararda yazılı nedenlerle davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen hüküm, davacılar vekili ve davalı ... vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu aracın, yaya geçidinden karşıya geçen davacı ..."ye çarpmasıyla oluşan kazada davacının ağır biçimde yaralandığını, geçici ve sürekli işgücü kaybına uğradığını, tüm davacıların manevi zarara uğradıklarını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak ve davalı ... şirketi sadece maddi tazminattan sorumlu olmak kaydıyla 2.000,00 TL maddi ve toplam 40.000,00 TL manevi tazminatın kaza (sigortacı için temerrüt) tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalı ... şirketi vekili, poliçe limitiyle sınırlı biçimde ve sigortalı araç sürücüsünün kusuru oranında zarardan sorumlu olduklarını, tedavi gideri kapsamındaki geçici işgöremezlik zararından SGK"nın sorumlu olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı ... vekili, davaya konu kazanın davacının asli kusuruyla gerçekleştiğini, davacının maddi zararını doğuracak derecede yaralanması bulunmadığını, istenen tazminatların fahiş olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre; davacı tarafın maddi tazminat isteminin kabulü ile fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, 1.581,39 TL"si geçici tam işgöremezlik tazminatı olmak üzere 2.000,00 TL"nin davalı ... şirketi yönünden 26.09.2010 tarihinden işleyecek avans faiziyle ve diğer davalılar yönünden kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte müteselsilen tahsiline; davacıların manevi tazminat isteminin kısmen kabulü ile davacı ... ... için 5.000,00 TL ve diğer davacılar için 2.000,00"er TL"nin dava tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte sigorta şirketi dışındaki davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ve davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davalı ... vekilinin, davacılar ... ve ... lehine hükmedilen manevi tazminatlara ilişkin temyiz talebi yönünden; 6100 sayılı HMK"nun geçici 3. maddesi delaletiyle mülga 1086 Sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL"ye çıkarılmıştır.
İhtiyari dava arkadaşı olan davacılar ... ve ... lehine hükmedilen manevi tazminatlara ilişkin karar, anılan tarihten sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece karar verilebileceği gibi 1.6.1990 gün 3/4 sayılı YİBK uyarınca Yargıtay"ca da karar verilebileceğinden, davalı ... vekilinin, temyiz isteminin bu yönden reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına; oluşa ve dosya kapsamına uygun olarak düzenlenen birbiriyle uyumlu bilirkişi raporlarındaki kusur oranlarının benimsenmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına; davacı ... için manevi tazminatın takdirinde TBK"nun 56. maddesindeki (eski BK md. 47) özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre; davalı ... vekilinin yerinde görülmeyen diğer tüm temyiz itirazları ile davacılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
3-Karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan AAÜT"nin 13/1. maddesinde "Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin İkinci Kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir" düzenlemesine; aynı maddenin 2. fıkrasında ise "Ancak hükmedilen ücret, kabul veya reddedilen miktarı geçemez" düzenlemesine yer verilmiştir.
Somut olayda; davacı ..., davada kendisini vekille temsil ettirdiğinden, maddi tazminat yönünden davanın kabul edilen kısmının, anılan tarifedeki 1.500,00 TL maktu vekalet ücretinin üzerinde olduğu da gözetilerek, bu davacı için 1.500,00 TL vekalet ücretine hükmolunması gerekirken, nisbi hesapla 240,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değildir.
Diğer taraftan, ihtiyari dava arkadaşı olan davacılar lehine hükmedilen manevi tazminatlar için, herbir davacı lehine ve AAÜT 13/1-2. maddeleri gereği ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, kabul edilen tüm manevi tazminat toplamı üzerinden ve maktu ücretin altında kalacak biçimde tek vekalet ücretinin takdir edilmiş olması; ayrıca, davacı ... için reddolunan manevi tazminat miktarı yönünden davalılar lehine belirlenen red vekalet ücretinin, 2016 yılı için belirlenen 1.800,00 TL olarak hüküm altına alınması doğru olmayıp bozma sebebi ise de; tüm bu yanılgıların giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, hükmün 6100 sayılı HMK"nın geçici 3/II. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı ... vekilinin temyiz isteminin, mahkeme hükmünün belirtilen yönlerden kesin olması nedeniyle REDDİNE; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı ... vekilinin diğer yönlere ilişkin tüm temyiz itirazları ile davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE; (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 8. bendindeki "240,00 TL." ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine "1.500,00 TL." ibaresinin yazılmasına; hükmün, 9. bendindeki "davacılar yararına 1.080,00 TL." ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine "her bir davacı yararına 1.500,00 TL." ibaresinin yazılmasına; hükmün, 10. bendindeki "1.800,00 TL." ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine "1.500,00 TL." ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 102,37 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı ..."dan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 18/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.