Y A R G I T A Y İ L A M I
MAHKEMESİ : Azdavay Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/12/2012
NUMARASI : 2009/39-2012/122

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalıların sürücüsü ve Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortacısı olduğu aracın davacı yaya Z.. M..’e çarpması nedeniyle davacının yaralandığını, davacı Ş.. M..’in babasının yaralanması nedeniyle hastanede yattığı sürede refakatçi kaldığını ve işten ayrıldığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere Ziya için 1.000 TL. maddi tazminatın sigorta şirketi ve M.. Ç..’dan 15.000 TL. manevi, Şevki için 100 TL. maddi, 2.000 TL. manevi tazminatın davalı M.. Ç..’dan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı sigorta şirketi vekili ve diğer davalı davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacı Z.. M.. için 633,65 TL. maddi, 3.000 TL. manevi tazminatın olay tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalı M.. Ç..’dan tahsiline, 633,65 TL. maddi tazminatın dava tarihinden ilşleyecek yasal faizi ile davalı sigorta şirketinden tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava, tarafik kazasında yaralanmadan kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir. Davacılar vekili dava dilekçesinde davacı Z.. M..’in yaralandığını iş ve güçten kaldığını belirtmiş, yargılama aşamasında davacının uzuv zaafı ve sekel mahiyetinde arazının bulunmadığını, tazminat hesabı yapılmasını talep etmiş, mahkemece hükme esas alınan aktüerya raporunda davacının geçici ve daimi işgöremezlik raporu olmadığından davacının vazgeçtiği belirtilerek sadece yol ve tedavi giderleri hesaplanmış ise de mahkemece davacı Ziya’nın uzuv zaafı ve sekel mahiyetinde arazının bulunmadığı belirtildiğine göre davacının yaralanma şekline göre tedavi süresi ile iyileşme süresinin belirlenmesi için rapor alınarak iyileşme süresi için geçici işgöremezliği olduğu kabul edilerek sonucuna karar verilmesi gerekirken bu hususların değerlendirilmemiş olması doğru görülmemiştir.
2-Davacı Z.. M.., yaralanması ve gördüğü tedaviye göre yaptığı tedavi giderleri ile belgeye bağlanamayan tedavi giderlerini ve tedavisi için yaptığı yol, konaklama vs. gibi giderleri talep edebilir. Aktüerya uzmanı bilirkişi raporunda davacı tarafından sunulan belgelere göre tedavi giderleri belirlenmiş ise de tedavi giderlerine ilişkin belirlemenin avukat bilirkişi tarafından yapılmış olması ve tedavi süresinde davacının belge ibraz etmesi beklenemeyecek giderlerinin de bulunduğu dikkate alınmadan karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.Mahkemece davacının tedavi evrakları getirilerek davacının yaralanması ve gördüğü tedaviye göre yapması muhtemel belgeye bağlanamayan tedavi giderleri olacağı da gözetilerek konusunda uzman tıp doktoru bilirkişiden rapor alınarak davacının yaralanmasının şekli ve niteliğine göre yapması muhtemel tedavi giderleri belirlenerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde eksik inceleme ile karar verilmiş olması isabetli görülmemiştir.
3-Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de göz önünde tutularak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, TMK."nun 4.maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, davacı Z.. M.. için takdir olunan manevi tazminatın düşük olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
4-Davacılar vekili dava dilekçesinde, davacı Ş.. M.. için de manevi tazminat talebinde bulunmuştur. Davacı Ş.. M.., yaralanan Z.. M..’in oğlu olup babasının yaralanmış olması nedeniyle duyduğu acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de gözönünde tutularak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde uygun bir manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde bu davacı yönünden manevi tazminat talebini reddi doğru görülmemiştir.
SONUÇ; Yukarıda 1, 2, 3 ve 4 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 18.3.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.