MAHKEMESİ : Iğdır 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 11/12/2012
NUMARASI : 2009/301-2012/623

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı sigorta şirketi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve zorunlu mali sorumluluk sigortacısı olduğu aracın davacıların desteği S. A. idaresinde bulunan motosiklete arkadan çarparak desteğin ölümüne neden olduğunu belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere her davacı için ayrı ayrı 10.000 TL. manevi tazminatın davalı S.D.’den, her biri için ayrı ayrı 5.000 TL. maddi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini eş Suzan için 180.694,48 TL. H. A. için 42.381,70 TL. M. E. için 23.632,90 TL. olarak ıslah etmiştir.
Davalı sigorta şirketi vekili ve diğer davalılar vekili, kusur oranı ve tazminat miktarını kabul etmediklerini belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; maddi tazminat talebi yönünden, Suzan için 180.694,48 TL., H. A.için 42.381,70 TL., M. E. için 23.632,90 TL.maddi tazminatın davalılardan tahsiline, manevi tazminat yönünden ise her bir davacı için ayrı ayrı 8.000 TL. manevi tazminatın davalı S.D.’den tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı sigorta şirketi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, davalı sigorta şirketi vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda kazanın meydana gelmesinde davalının arkadan çarpma nedeniyle %90 oranında, davacılar desteğinin ise kazanın meydana gelmesinde katkısının bulunmadığı ancak motosiklet kullandığı sırada kask takmamış olması nedeniyle %10 oranında kusurlu olduğu belirtilmiştir. Oysa, kask takmamak, kazaya etkili olan bir kural ihlali değil, zararı arttıran bir neden olarak değerlendirilmesi gerekir. Borçlar Kanunu"nun 44. maddesinde (6098 sayılı TBK md. 52) düzenlenmiştir. Buna göre zarara uğrayan, zarar doğuran eyleme razı olmuş veya kendisinin sebep olduğu hal ve şartlar zararın meydana gelmesine etki yapmış veya tazminat ödevlisinin durumunu diğer bir surette ağırlaştırmış ise, hakim, tazminat miktarını düşürebilir.
Bu durumda mahkemece, kask takmama nedeniyle zararın artmasına etkili olduğundan %10 oranındaki indirim az olup, bir miktar daha indirilerek sonuca göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
3-Davalı B. Sigorta A.Ş. diğer davalıya ait aracın zorunlu mali sorumluluk sigortacısı olup sorumluğu, kaza tarihinde geçerli olan poliçe limiti ile sınırlıdır. Kaza tarihinde zorunlu mali sorumluluk sigortasının ölüm halinde teminat limiti 150.000 TL. olarak belirtilmiştir. Mahkemece hükmedilen tazminat poliçe limitini aştığı halde sigorta şirketinin hükmedilen tazminatın tümünden diğer davalılar ile birlikte sorumlu tutulması ve yargılama giderleri ve vekalet ücretinden poliçe limiti ile sınırlı olarak sorumlu olduğuna karar verilmemesi doğru görülmemiştir.
4-Davacı eş yararına destekten yoksunluk zararı hesaplanırken pasif dönem içinde aktif dönemdeki gelir esas alınmıştır. Desteğin emekli olduktan sonra aynı geliri elde edemeyeceği, bu nedenle pasif dönem için varsayımsal olarak asgari ücret düzeyinde gelir elde edebileceği gözetilerek hesaplama yapılması gerekirken aktif dönemdeki gelire göre zararın belirlenmiş olması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı sigorta şirketi vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine,2,3 ve 4 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı sigorta şirketi vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı sigorta şirketine geri verilmesine 18.3.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.