MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, iş kazası sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere ve temyiz nedenlerine göre, davalıların tüm, davacının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine.
2-Dava; 09.02.2008 tarihindeki iş kazasında yaralanarak %65 oranında sürekli iş göremezliğe maruz kalan sigortalı ile onun anne ve babasının tazminat istemlerine ilişkindir.
Mahkemece; 1) 296.967,59 TL maddi tazminatın kaza tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan müşterek ve müteselsilen tahsili ile davacı sigortalı ..."e ödenmesine, 2) 50.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan müşterek ve müteselsilen tahsili ile davacı ..."e ödenmesine, 3) 5.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan müşterek ve müteselsilen ayrı ayrı davacılar ... ve ..."e ödenmesine karar verilmiştir.
İş kazasının Borçlar Hukuku yönünden bir haksız fiil olduğu, zararın ve dolayısıyla tazminat alacağının olay anında ortaya çıktığı, haksız fiillerde temerrütün olay tarihinde gerçekleştiği gözetilerek hüküm altına alınan tazminata zararlandırıcı olayın (iş kazasının) gerçekleştiği tarihten itibaren yasal faiz yürütülmesi gerekir.
Yine 6100 sayılı H.M.K"nın 297/2 maddesi “Hükmün sonuç kısmında,gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin,taleplerden her biri hakkında verilen hükümle,taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların,sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekir.”hükmünü içerir. Buna göre Mahkemelerin davacı yada davacıların taleplerinden her birini ayrı ayrı karşılama yükümlülüğü vardır.
Bu açıklamalardan olarak somut olayda; maddi ve manevi tazminat davaları bakımından yapılan incelemede 21.01.2014 tarihli kararda sair yönlerden bir yanlışlık olmamakla birlikte yukarıda yazılan gerekçelerle hüküm altına alınan manevi tazminatların olay tarihinden başlamak üzere faizine karar verilmemesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. .
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesinin yeniden yargılamayı gerektirmediği anlaşıldığından hüküm bozulmamalı HMK 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle 21.01.2014 tarihli kararda davacılar lehine manevi tazminatın hüküm altına alındığı 2. maddesinin (a) ve (b) bentlerinde yer alan “....manevi tazminatın” ifadesinden sonra gelmek üzere “kaza tarihinden itibaren yasal faizi ile” ifadesinin ayrı ayrı (a) ve (b) bentlerine eklenmesine. 21.01.2014 tarihli kararın düzeltilmiş bu hali ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davalıya yükletilmesine,
22.12.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.