
Esas No: 2018/2327
Karar No: 2018/6225
Karar Tarihi: 29.11.2018
Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2018/2327 Esas 2018/6225 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
19. HUKUK DAİRESİ
YARGITAY KARARI
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden davanın kısmen kabulüne yönelik hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- KARAR -
Davacı vekili; davacının davalı bankadan çeşitli krediler kullandığını, krediler nedeniyle banka tarafından dosya masrafı, işlem masrafı, komisyon gibi sebeplerle kesinti yapıldığını, kesintilerin hukuka aykırı olduğunu belirterek 10.800 TL"nin tahsil edildiği tarihten itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının ticari kredi kullandığını, yapılan kesintilerin hukuka uygun olduğunu, davacının masrafları ihtirazi kayıt koymadan ödediğini, davacının tacir olması nedeniyle kendisine bilgi verilmediği iddiasında bulunamayacağını, belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davacıdan genel hukuk kurallarına aykırı şekilde tahsil edilen miktarın 11.130,00 TL olduğu ancak dava dilekçesinde talep edilen miktarın 10.800 TL olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı bankadan çeşitli nitelikte krediler kullandığını, davalı bankanın bu kredilerin kullanımı sırasında muhtelif adlar altında gereksiz masraf tahsil ettiğini belirterek bunların davalıdan tahsilini istemiştir. Davalı banka, davacının kullandığı kredilerin ticari kredi olduğunu, alınan masrafların kredi sözleşmesinin gereği olduğunu belirterek davanın reddini istemiştir. Mahkemece alınan bilirkişi raporunda; davalının kullandığı kredilerin 25 tanesinin ticari kredi olduğu, bir tanesinin de konut kredisi olduğu, ticari krediler için 10.080 TL, konut kredisi için 1.050 TL masraf alındığı belirtilmiştir. Mahkemece yeterli gerekçe gösterilmeden bilirkişinin hesapladığı masraf bedellerinin talepe bağlı olarak davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Halbuki alınan masrafların ticari kredi sözleşmesinden kaynaklandığı anlaşıldığından davanın bu bölümünün kabulü doğru olmamıştır. Konut kredisi için alınan masrafa gelince bunun gerçek bir hizmet karşılığı alındığının kanıtlanması halinde talep edilmesi mümkün olmayıp bankaca masrafın ne için alındığı tespit edilmediği takdirde davanın bu bölümünün kabulü gerekir. Gerekçesinde bu irdelemeyi yapmayan mahkeme kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde davalıya iadesine, 29/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.