Tehdit suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sonunda mahkumiyetine dair, Ceyhan 1. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 08.01.2015 gün ve 2014/482 esas, 2015/11 karar sayılı hükmün sanık müdafii tarafından temyizi üzerine,
Dairemizin 21.11.2016 gün ve 2016/8116 esas, 2016/14507 sayılı kararıyla;
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak ;
1-01.02.2007 tarihli ilk hükmün yalnızca sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi nedeniyle, dava temyiz üzerine aleyhe bozma yasağına ilişkin ilke dikkate alınmaksızın, 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi gereğince, hükmedilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının TCK"nın 51. maddesi gereğince ertelenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden HÜKMÜN BOZULMASINA, karar verilmiştir.
I- İTİRAZ NEDENLERİ
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08/12/2016 gün ve 2015/49785 sayılı yazısında özetle;
Bu açıklamalar ve değerlendirmeler çerçevesinde;
Maddi olayda, 28/06/2005 tarihinde sanık ... hayvan otlatmaktan gelirken sanık ... ile oğulları ... ve yaş küçüklüğü sebebiyle evrakı ayrılan ...’ın ...’ın önünü keserek birlikte ana avrat küfür edip seni keseriz diye tehditte bulunarak 5-6 metre mesafeden taş atarak yaralamaya teşebbüs ettikleri, 08/07/2005 tarihinde ise müşteki-sanık ...’ın müşteki-sanık...ı miras nedeniyle aralarında ihtilaf konusu olan bahçede hayvan otlattığını görünce bu bahçeyi terkedip gideceksin, seni bu bahçede görmeyeceğim, aksi takdirde ölümün bizim elimizden olacak şeklinde tehditte bulunduğu ve sanıkların üzerlerine atılı suçları işledikleri kabul edilerek
Ceyhan 1 Asliye Ceza Mahkemesinin 30/01/2007 tarih ve 2006/276 Esas ve 2007/52 Karar sayılı ilamıyla sanık Gülcan"a yönelik 1- TCK 106/1, 62 md 5 Ay Hapis ve TCK 51/1 md Ertelenmesine, sanıklar ... ve ..."a yönelik olarak 1- TCK 106/2-c, 62 md 1 Yıl 8 Ay Hapis ve TCK 53/1 md ve TCK 51/1 md Ertelenmesine 2- TCK 125/1-4, 62 md 5 Gün Adpc ve TCK 52/2 md 100 TL Adpc cezalandırılmasına karar verildiği, sanıklar hakkında verilen mahkumiyet kararlarının ertelendiği,
Daha sonra Yargıtay 4 Ceza Dairesinin 30/09/2010 tarih ve 2009/10825 Esas ve 2010/15233 Karar sayılı ilamıyla, sanıklar Mehmet ve ... hakkında tehdit suçuyla ilgili olarak yapılan incelemede, 08/02/2008 tarihinde yürürlüğe giren ve TCK 7/2 madde ve fıkrası uyarınca sanıklar yararına olan 5728 sayılı yasanın 562 maddesinin 1. Fıkrası ile CMK"nın 231/5 maddesinde hükmonulan cezanın geri bırakılma sınırının 2 yıla çıkarılması ve suçun soruşturulmasının ve kovuşturulmasının şikayete bağlı olması koşulunun kaldırılması karşısında, mahkemece hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağının tartışılmasının zorunluluğu usul ve yasaya aykırı görülerek hükmün bozulmasına karar verildiği,
Bozma ilamı sonrasında Ceyhan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/04/2011 tarih ve 2010/733 Esas ve 2011/298 Karar sayılı ilamıyla, sanıklar ... ve ... hakkında TCK 106/2-c, 62 md 1 Yıl 8 Ay Hapis ve C.M.K"nun 231/5 md hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği,
Sanık ..."ın 5 yıllık deneme süresi içinde, Ceyhan 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/11/2014 tarih ve 2014/575 Esas ve 2014/285 Karar sayılı ilamıyla suç işlediği ve bununla ilgili olarak ihbarda bulunulduğu ve sanık ... hakkında, Ceyhan 1 Asliye Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda hüküm açıklanarak 08/01/2015 tarih ve 2014/482 E-2015/11 K sayılı ilamıyla, TCK 106/2-c, 62 md 1 Yıl 8 Ay Hapis ve TCK 53/1 md cezalandırılmasına karar verildiği,
Hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede, Yargıtay 4 Ceza Dairesinin 21/11/2016 tarih ve 2016/8116 Esas ve 2016/14507 K sayılı ilamıyla, 01.02.2007 tarihli ilk hükmün yalnızca sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi nedeniyle, dava temyiz üzerine aleyhe bozma yasağına ilişkin ilke dikkate alınmaksızın, 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi gereğince, hükmedilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının TCK"nın 51. maddesi gereğince ertelenmesi gerektiğinin gözetilmemesine ilişkin bir nolu bozma kararının hukuka aykırı nitelikte olduğu,
Sanık hakkında açıklanan birden fazla kişiyle tehdit suçundan mahkumiyet kararı kurulurken, ilk hükümdeki erteleme kararının, 1412 sayılı C.Y.Yasasınnı 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak oluşturmayacağı ve sanıkla ilgili ilk hükümde TCK 51/1 maddesince verilen erteleme kararının uygulanmasına yönelik, bozma kararının sanığa çifte atıfet sağladığı ve bu durumun ceza adaleti ve hakkaniyet ölçüsünde hukuka aykırı nitelikte bulunduğu, gözetilerek sanık ... hakkkında, Ceyhan 1 Asliye Ceza Mahkemesinin 08/01/2015 tarih ve 2014/482 E-2015/11 K sayılı ilamıyla verilen mahkumiyet kararının Anayasa Mahkemesinin, TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının, kapsam ve içerik itibariyle infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğine ilişkin eleştiri yapılması suretiyle hükmün onanmasına karar verilmesi istemiyle anılan karara itiraz edilmiştir.
SONUÇ VE İSTEM: Yukarıda açıklanan nedenler ve tüm dosya kapsamına göre,
1-İtirazımızın KABULÜNE,
2-Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 21/11/2016 tarih ve 2016/8116 Esas ve 2016/14507 K sayılı bozma ilamının KALDIRILMASINA,
3-Ceyhan 1 Asliye Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda hüküm açıklanarak 08/01/2015 tarih ve 2014/482 E-2015/11 K sayılı ilamının ONANMASI, "itirazen arz ve talep olunur" isteminde bulunulması üzerine dosya Dairemize gönderilmekle, incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
II-İTİRAZIN KAPSAMI
İtiraz, tehdit suçundan sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmünün bozulmasına dair, Dairemizin 21.11.2016 tarihli bozma kararına ilişkindir.
III- DEĞERLENDİRME
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 09.02.2016 tarihli ve 2014/8-71 Esas, 2016/42 sayılı kararında belirtildiği üzere, kurulan hükmün hukuki sonuç doğurmamasını ifade eden hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesinin ve sanık lehine hükmün temyiz edilmesi durumunda daha sonra kurulacak hüküm ya da hükümlerdeki cezanın sanığın aleyhine olarak ilk hükümden daha ağır olmamasını ifade eden "cezayı aleyhe değiştirmeme "kuralının sanık lehine getirilen düzenlemeler olduğu açıktır. İlk hükmün aleyhe temyiz edilmemesi nedeniyle daha sonra kurulacak hükümlerde "cezayı aleyhe değiştirmeme" ilkesi gözetilmesi gereken sanık hakkında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesi uygulandığı taktirde anılan kuralın uygulanamayacağına ilişkin bir düzenleme mevcut değildir. Yine, kendisine sunulan fırsatı değerlendirmeyerek denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere bilerek aykırı davranması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinin 11. fıkrası gereğince hükmün aynen açıklanması gerektiğinden bahisle "cezayı aleyhe değiştirmeme "kuralının uygulanmaması gerektiğine dair sanığın aleyhine çıkarımda bulunmak da mümkün değildir.Ayrıca, ilk hükümdeki hapis cezasının ertelenmesi hatalı bir uygulamaya dayanmamakta ise, açıklanması geri bırakılan hüküm açıklanması sırasında ilk hükümdeki hapis cezasının ertelenmesinin "aleyhe değiştirme yasağı" ilkesi gereğince gözetilmesi, atıfetin genişletilmesi olarak da nitelendirilemez.
IV- KARAR
Dairemizin 21.11.2016 gün ve 2016/8116 Esas, 2016/14507 sayılı kararı usul ve yasaya uygun bulunmakla, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazları yerinde görülmediğinden REDDİNE, 6352 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı Kanunun 308. maddesinin 3. fıkrası gereğince itirazı incelemek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİNE, 12.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.