Tehdit suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sonunda mahkumiyetine dair, Balıkesir 2. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 18. 12. 2014 gün ve 2014/601 esas, 2014/533 karar sayılı hükmün sanık tarafından temyizi üzerine,
Dairemizin 10. 11. 2016 gün ve 2016/11763 esas, 2016/14239 sayılı kararıyla;
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın denetim süresi içinde kasten yeni bir işlemesi nedeniyle CMK"nın 231/11. maddesine göre açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanması gerekmekte ise de, 04. 08. 2006 tarihli ilk hüküm sanık tarafından temyiz edilmiş olup, aleyhe temyizin bulunmaması da gözetilerek, 1412 sayılı CMK"nın 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkı korunarak, hükmedilen hapis cezasının, ertelenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Kabule göre de,
Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, karar verilmiştir.

I- İTİRAZ NEDENLERİ
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08/12/2016 gün ve 2015/91521 sayılı yazısında özetle;
Bu açıklamalar ve değerlendirmeler çerçevesinde;
Maddi olayda sanığın arkadaşı ... birlikte mağdur ... ile konuşmak için mağdurun evinin önüne gittiği, burada karşılaştığı mağdur ile aralarındaki anlaşmazlık konusunda konuşmaya başladığı, konuşma esnasında mağdura hitaben "hakkımda sağda solda söylediğin sözleri geri al, yoksa kötü olur" şeklinde sözler söylediği, konuşmanın kısa bir süre sonra tartışmaya ve kavgaya dönüştüğü, sanığın mağdura yumrukla vurarak hayati tehlike oluşturmayacak ve basit tıbbi müdahale ile iyileşecek derecede kasten yaraladığı, mağdurun evine doğru kaçmaya başlaması üzerine peşinden giderek evin giriş kapısı önünde mağduru korkutmak için üzerinde taşıdığı kurusıkı tabanca ile kişilerde korku, kaygı ve panik yaratacak tarzda yere doğru 5 el ateş ettiği ve sanığın üzerine atılı bulunan yaralama ve silahla tehdit suçlarını işlediği dosya kapsamından anlaşılmakla,
Balıkesir 2 Asliye Ceza Mahkemesince 04/04/2008 tarih ve 2006/600 Esas ve 208/308 Karar sayılı ilamıyla 1- TCK 86/2, 29 md 20 Gün Adpc ve TCK 52/2 md 400 TL Adpc 2- TCK 106/2-a, 29 md 1 Yıl 4 Ay Hapis ve TCK 51/1 md Ertelenmesine ve TCK 53/1 md cezalandırılmasına karar verildiği,
Hüküm sanık müdafii tarafından yasal süresi içinde temyiz edildiği, Yargıtay 4 Ceza Dairesince yapılan temyiz incelemesinde, 03/07/2012 tarih ve 2010/15827 Esas ve 2012/15850 Karar sayılı ilamıyla 1- yaralama suçundan cezanın kesin nitelikte olduğu nedenle temyiz isteminin reddine, 2- tehdit suçundan yapılan incelemede, sanık hakkında CMK"nın 231/6-c maddesinde düzenlenen, giderilmesi gereken "zarar" kavramının, somut belirlenebilir, maddi bir zarar olmasının gerektiği, sabıkasız olan sanık hakkında "sanığın sabıkasız geçmişi, kişiliği ve pişmanlığı" olumlu değerlendirilerek cezası TCK"nın 51. maddesin uyarınca ertelenmesine karşın, tehdit eylemiyle kişilerin ne gibi somut bir zarara uğratıldığı açıklanmadan ve yalnızca soyut şekilde "şikayetçinin zararının giderilmediği"nden söz edilerek CMK"nın 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmek suretiyle çelişkiye yol açılması usul ve yasaya aykırı görüldüğünden hükmün bozulmasına karar verildiği,
Bozma sonrasında Balıkesir 2 Asliye Ceza Mahkemesinin 29/12/2012 tarih ve 2012/878 Esas 2012/893 Karar sayılı ilamıyla, sanık hakkında silahla tehdit suçundan TCK 106/2-a, 29, 62 md 1 Yıl 1 Ay 10 Gün Hapis ve CMK"nın 231/5. md hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, bu karar 19/12/2012 tarihinde kesinleştiği, daha sonra sanığın, 5 yıllık deneme süresi içinde, 17/12/2013 tarihinde, yeni bir suç işlediği ve buna ilişkin İvrindi Asliye Ceza Mahkemesinin 17/07/2014 tarih ve 2014/21 Esas ve 2014/52 karar sayılı ilamıyla mala zarar verme suçundan 2000 TL Adpc cezasıyla cezalandırıldığı ve hüküm 17/07/2014 tarihinde kesinleştiği,
Balıkesir 2 Asliye Ceza Mahkemesinin 18/12/2014 tarih ve 2014/601 Esas ve 2014/533 Karar sayılı ilamıyla, sanık hakkında C. M. K"nun 231/11 maddesi uyarınca hükmün açıklanmasına karar verildiği sanık hakkında TCK 106/2a, 29, 62 md 1Yıl 1 Ay 10 Gün Hapis ve TCK 53/1 md maddesince cezalandırılmasına karar verildiği,
Hüküm yasal süresi içinde, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, yapılan incelemede, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 10/11/2016 gün ve 2016/11763 Esas, 2016/14239 Karar sayılı kararıyla,
1-Sanığın denetim süresi içinde kasten yeni bir işlemesi nedeniyle CMK"nın 231/11. maddesine göre açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanması gerekmekte ise de, 04. 08. 2006 tarihli ilk hüküm sanık tarafından temyiz edilmiş olup, aleyhe temyizin bulunmaması da gözetilerek, 1412 sayılı CMK"nın 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkı korunarak, hükmedilen hapis cezasının, ertelenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Kabule göre de;
Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının uygulanması zorunluluğu usul ve yasaya aykırı görülerek bozulmasına karar verildiği,
Bozma ilamının hukuka aykırı nitelikte olduğu, sanık hakkında yeni bir suç işlediği nedenle, CMK"nın 231/11. maddesince açıklanan hükümde, silahla tehdit suçundan verilen mahkumiyet kararında, ilk hükmümde yer alan erteleme kararının 1412 sayılı C.Y.Yasasınnı 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak oluşturmayacağı,
5237 sayılı TCK 51/1. maddesinde yazılı hükümler ile 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesinde yazılı hükümlerin birbirleriyle benzerlik taşıdığı, her iki müessesede sanığın deneme süresi içinde iyi halli bulunması gerektiği ve yeni bir suç işlememesi gerekmektedir.
Sanık hakkında ilk hüküm kurulduğu sırada verilen 5237 sayılı TCK 51/1. verilen erteleme kararı Yüksek Dairece, mahkumiyet kararını tüm neticeleriyle ortadan kaldıran, kamu davasını düşüren ve sanık lehine bulunan 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesinde yazılı hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi istemiyle bozulmuş olması karşısında,
Sanığın, denetim süresi içerisinde yeniden suç işlemesi üzerine hüküm açıklanırken, 1412 sayılı C.Y.Yasasının 326/son fıkrası uyarınca, hükmolunan 1 yıl 8 ay hapis cezasını ertelenmesine karar verilmesi gerektiğine ilişkin, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 27/10/2016 tarih ve 2016/14725 Esas ve 2016/13747 Karar sayılı bozma ilamı, sanığa çifte atıfet sağladığı ve ceza adaletine ve hakkaniyet ölçüsüne aykırılık oluşturduğu,
Sanığın yeniden suç işlediği nedenle, hüküm açıklandığı sırada ilk hükümde yer alan mahkumiyet kararının ertelenmesinin, kazanılmış hak kabul edilerek yeniden aynı nitelikte deneme süresi verilmesine ilişkin bozma kararının hukuka aykırı nitelikte olduğu nedenle, anılan karara itiraz edilmiştir.

SONUÇ VE İSTEM: Yukarıda açıklanan nedenler ve tüm dosya kapsamına göre,
1-İtirazımızın KABULÜNE,
2-Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 10/11/2016 gün ve 2016/11763 Esas, 2016/14239 Karar sayılı bozma ilamının, KALDIRILMASINA,
3-Balıkesir 2 Asliye Ceza Mahkemesinin 18/12/2014 tarih ve 2014/601 Karar ve 2014/533 Karar sayılı ilamıyla verilen mahkumiyet kararının Anayasa Mahkemesinin, TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının, kapsam ve içerik itibariyle infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğine ilişkin eleştiri yapılması suretiyle hükmün ONANMASINA,
4-İtirazımız yerinde görülmediği takdirde, dosyanın incelenmek üzere, Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesine karar verilmesi, talep olunur" isteminde bulunulması üzerine Dairemize gönderilen dosya görüşüldü:

II-İTİRAZIN KAPSAMI
İtiraz, tehdit suçundan sanık ... hakkında verilen mahkumiyet kararının bozulmasına dair, Dairemizin 10.11.2016 tarihli kararına ilişkindir.

III- DEĞERLENDİRME
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 09. 02. 2016 tarihli ve 2014/8-71 Esas, 2016/42 sayılı kararında belirtildiği üzere, kurulan hükmün hukuki sonuç doğurmamasını ifade eden hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesinin ve sanık lehine hükmün temyiz edilmesi durumunda daha sonra kurulacak hüküm ya da hükümlerdeki cezanın sanığın aleyhine olarak ilk hükümden daha ağır olmamasını ifade eden "cezayı aleyhe değiştirmeme "kuralının sanık lehine getirilen düzenlemeler olduğu açıktır. İlk hükmün aleyhe temyiz edilmemesi nedeniyle daha sonra kurulacak hükümlerde "cezayı aleyhe değiştirmeme" ilkesi gözetilmesi gereken sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesi uygulandığı taktirde anılan kuralın uygulanamayacağına ilişkin bir düzenleme mevcut değildir. Yine, kendisine sunulan fırsatı değerlendirmeyerek denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere bilerek aykırı davranıması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinin 11. fıkrası gereğince hükün aynen açıklanması gerektiğinden bahisle "cezayı aleyhe değiştirmeme "kuralının uygulanmaması gerektiğine dair sanığın aleyhine çıkarımda bulunmak da mümkün değildir. Ayrıca, ilk hükümdeki hapis cezasının ertelenmesi hatalı bir uygulamaya dayanmamakta ise,açıklanması geri bırakılan hüküm açıklanması sırasında ilk hükümdeki hapis cezasının ertelenmesinin "aleyhe değiştirme yasağı "ilkesi gereğince gözetilmesi, atıfetin genişletilmesi olarak da nitelendirilemez.

IV- KARAR
Dairemizin 10.11.2016 gün ve 2016/11763 Esas, 2016/14239 sayılı kararı usul ve yasaya uygun bulunmakla, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazları yerinde görülmediğinden REDDİNE, 6352 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı Kanunun 308. maddesinin 3. fıkrası gereğince itirazı incelemek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİNE, 12/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.