İcra Kararları - Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/1271 Esas 2019/3500 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1271
Karar No: 2019/3500
Karar Tarihi: 08.05.2019

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/1271 Esas 2019/3500 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Davacılar, fikrî ve sınaî haklar hukuk mahkemesince verilen kararın istinaf edilmesi üzerine bölge adliye mahkemesi tarafından kararın kaldırılarak dosyanın mahal mahkemesine gönderilmesine dair karar verilmiştir. Bu karar kesindir ve taraflar temyize başvuramazlar. Bu nedenle, davalı vekilinin yaptığı temyiz istemi reddedilmiştir.
Kanun maddeleri: HMK'nın 353/1-a-3 ve 353/1-a bendi.
Açıklama: HMK'nın 353/1-a-3 maddesi uyarınca ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına karar verilebilir ve yeniden bir karar verilmesi için dosya mahal mahkemesine gönderilebilir. Bu karar kesindir ve temyize başvurulamaz. HMK'nın 353/1-a bendi ise, temyiz kanun yoluna başvurulamayacak kararların örneklerini sıralamaktadır.

11. Hukuk Dairesi 2019/1271 E. , 2019/3500 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 10/05/2018 tarih ve 2017/177 E. - 2018/73 K. sayılı kararın davacılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair ... Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi’nce verilen 28/12/2018 tarih ve 2018/2450-2018/1581 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
İlk derece mahkemesi tarafından verilen yetkisizlik kararlarına karşı yapılan istinaf başvurusu üzerine, bölge adliye mahkemesi tarafından HMK"nın 353/1-a-3 maddesi uyarınca ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak, esas hakkında yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın mahal mahkemesine gönderilmesine dair verilen karar HMK"nın 353/1-a bendi uyarınca kesin olup, işbu karara karşı taraflaraca temyiz kanun yoluna başvurulamamaktadır. Bu durumda, yetki hususunu inceleyen bölge adliye mahkemesi kararına karşı davalı vekilince yapılan temyiz başvurusunun reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 08/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.