Danıştay 8. Daire 2016/6460 Esas 2021/2169 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
SEKİZİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/6460
Karar No : 2021/2169

Temyiz İsteminde Bulunan (Davacı) : …
Vekili : Av. …

Karşı Taraf (Davalı) : …Büyükşehir Belediye Başkanlığı
Vekili : Av. …

İstemin Özeti : … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının hukuka aykırı olduğu öne sürülerek, 2577 sayılı Kanunun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

Savunmanın Özeti : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

Danıştay Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi :İstemin kabulü ile Mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Sekizinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Dava, Kıbrıs Gazisi olan davacı tarafından, 2012/16 sayılı Karayolları Trafik Güvenliği Strateji Eylem Planı Konulu Başbakanlık Genelgesi kapsamında, gazi olması sebebiyle sahibi olduğu teknenin, davalı belediye iştirakı olan İSPARK A.Ş.'ce işletilen Tarabya Tekne Parkından ücretsiz yararlandırılması istemiyle yapılan başvurunun reddine ilişkin … gün …sayılı işlemin iptali istemiyle açılmıştır.
İdare Mahkemesince 31.06.2012 günlü Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 2012/16 sayılı Başbakanlık Genelgesinin ''Dezavantajlı grupların trafik güvenliği'' başlıklı 3. maddesinde, gazilerin kamu kurumlarına ait otoparklarından ücretsiz yararlandırılmasının düzenlendiği; davacının İSPARK ve havaalanı otoparklarından ücretsiz yararlanmasının Karayolları Trafik Güvenliği Stratejisi ve Eylem Planı Genelgesi’nden kaynaklandığı, aynı Genelgede deniz park yerlerinden ücretsiz yararlanılacağı şeklinde bir düzenleme bulunmadığından, "özel tekne" aracın belirtilen Genelge kapsamında değerlendirilmesinin mümkün olmadığından dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
4736 sayılı Kamu Kurum ve Kuruluşlarının Ürettikleri Mal ve Hizmet Tarifeleri ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun'un 1. maddesinin 1. fıkrasında; "Genel bütçeye dahil daireler ile katma bütçeli idareler, bunlara bağlı döner sermayeli kuruluşlar, kanunla kurulan fonlar, kefalet sandıkları, sosyal güvenlik kuruluşları, genel ve katma bütçelerin transfer tertiplerinden yardım alan kuruluşlar, kamu iktisadi teşebbüsleri ve bağlı ortaklıkları ile müesseseleri, il özel idareleri ve belediyeler ile bunların kurdukları birlik, müessese ve işletmeler, özel bütçeli kuruluşlar, özelleştirme işlemleri tamamlanıncaya kadar, 24.11.1994 tarihli ve 4046 sayılı Kanuna tâbi kuruluşlar ve özel hukuk hükümlerine tâbi, kamunun çoğunluk hissesine sahip olduğu kuruluşlar, kamu banka ve kuruluşları ile bunlara bağlı iş yerleri ve diğer kamu kurum ve kuruluşlarınca üretilen mal ve hizmet bedellerinde işletmecilik gereği yapılması gereken ticarî indirimler hariç herhangi bir kişi veya kuruma ücretsiz veya indirimli tarife uygulanmaz"; 6. fıkrasında; "Bakanlar Kurulu birinci fıkra hükmünden muaf tutulacak kişi veya kurumları tespit etmeye yetkilidir" hükümleri yer almaktadır.
4736 sayılı Kanun'un 1. maddesinin 6. fıkrasından aldığı yetkiye dayalı olarak Bakanlar Kurulu tarafından, 28.1.2002 gün ve 2002/3654 No'lu karar ile gaziler, şehit ve gazi, dul ve yetimleri, özürlüler, öğrenciler ve 2022 sayılı 65 Yaşını Doldurmuş Muhtaç, Güçsüz ve Kimsesiz Türk Vatandaşlarına Aylık Bağlanması Hakkında Kanun kapsamındaki kişilerin 4736 sayılı Kanun'un 1. fıkrası hükmünden muaf olduğu kararlaştırılmıştır.
Yukarıda yer verilen mevzuat hükümleri değerlendirildiğinde; Bakanlar Kurulunun herhangi bir oran ve koşulla sınırlı kalmaksızın indirimli ya da ücretsiz olarak, kurum ve kuruluşlarca üretilen hizmetten yararlanacakları belirleyebileceği; kamu hizmetini üreten kurum ya da kuruluş tarafından ise, bu belirleme ile bağlı kalınarak indirim ya da ücretsiz yararlandırma konusunda düzenleme yapılması gerektiği anlaşılmaktadır.
Öte yandan, Bakanlar Kurulu tarafından yapılan belirlemenin bağlayıcı olmayıp, hizmeti üreten kamu kurumunun takdirine bırakıldığı yönündeki yaklaşımın da Bakanlar Kuruluna Yasa ile tanınan yetkinin etkisizleşmesi ve Bakanlar Kurulunca yapılan belirlemenin anlamını kaybetmesi sonucunu doğuracağı açık olup, hizmeti sunan idarenin takdirine bırakılan hususun, indirimli tarife ya da ücretsiz yararlandırmadan birini uygulamak olduğu anlaşılmaktadır.
Kamu Kurum ve Kuruluşunca üretilen mal ve hizmetin niteliği konusunda bir ayırım yapılmadığı da görüldüğünden, idarece verilen ve Bakanlar Kurulunca 4736 sayılı Yasanın 1. maddesinden muaf tutulan kişilerin yararlanacağı hizmetin otopark ya da tekne parkı hizmeti olması arasında bir fark bulunmamaktadır.
Bu itibarla; davacının, davalı idarece sunulan hizmetten indirimli veya ücretsiz yararlandırılması gerekmekle işlemde hukuka uyarlık; aksi gerekçe ile davayı reddeden Mahkeme kararında ise hukuki isabet görülmemeiştir.
Açıklanan nedenlerle; … İdare Mahkemesinin temyize konu kararının bozulmasına, dosyanın yeniden bir karar verilmek üzere anılan Mahkemeye gönderilmesine, bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (onbeş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 08/04/2021 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.


KARŞI OY :
(X)- İdare ve Vergi Mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenip bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında yazılı nedenlerin bulunmasına bağlıdır.
İdare Mahkemesince verilen kararın dayandığı gerekçe usul ve yasaya uygun olup, bozulmasını gerektiren bir neden bulunmadığından, temyiz isteminin reddi ile anılan kararın onanması gerektiği oyu ile aksi yöndeki karara katılmıyoruz.