Yargıtay Kararları - Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - mala zarar verme - kasten yaralama - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/11802 Esas 2019/2883 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11802
Karar No: 2019/2883
Karar Tarihi: 28.02.2019

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - mala zarar verme - kasten yaralama - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/11802 Esas 2019/2883 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davada, sanıkların trafik güvenliğini tehlikeye sokma, mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından yargılanması sonucunda, bir sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan beraat kararı çıktığı, diğer sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyet kararı verildiği öğrenilmiştir. İnceleme sonucunda, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunda, davaya katılma hakkı bulunmayan mağdurların temyiz haklarının olmadığı, bu nedenle şikayetçi vekilinin temyiz isteminin reddine karar verildiği tespit edilmiştir. Ayrıca, diğer sanığın kasten yaralama suçundan verilen kararın kesin nitelikte olduğu, bu nedenle temyiz edilemez olduğu sonucuna varılmıştır.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi
- 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi
- 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. madde.

8. Ceza Dairesi 2018/11802 E. , 2019/2883 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma, mala zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜM : Beraat, mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Katılan sanık müdafinin temyizinin sanık ... hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan kurulan beraat hükmü ile, yine katılan sanık hakkında yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu anlaşılmakla bu suçlarla sınırlı olarak yapılan incelemede;
1- Sanık ... hakkında, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunda, korunan hukuki yararın niteliği itibariyle suçtan doğrudan doğruya zarar görmeyen ve bu nedenle de davaya katılma hakkı bulunmayan katılanın temyiz hakkı bulunmadığı anlaşılmakla; şikayetçi vekilinin temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Sanık hakkında yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarına yapılan incelemesine gelince;
Sanık hakkında kasten yaralamaya teşebbüs suçundan tayin edilen adli para cezasının nevine ve miktarına göre hükmün, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından, sanık müdafinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nun 317. maddesi gereğince REDDİNE, 28.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.