
Esas No: 2015/1856
Karar No: 2015/1895
Karar Tarihi: 10.06.2015
Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/1856 Esas 2015/1895 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın aşamalarda atılı suçu inkar etmesi, mağdurun aşamalarda alınan beyanlarının çelişkili olmasının yanısıra bu beyanların tanık..."nın soruşturma aşamasında alınan beyanı ile de uyumlu olmaması karşısında, sanığın cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, somut, kesin ve inandırıcı delillerin nelerden ibaret olduğu kararda gösterilmeden yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle yazılı şekilde cezalandırılmasına karar verilmesi,
Kabule göre de;
1- Sanığa atılı eylemin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun"un 142/1 maddesi uyarınca uygulama yapılması,
2- 5237 sayılı TCY"nın 145. maddesindeki “malın değerinin azlığı ” kavramının, 765 sayılı TCY’nın 522. maddesindeki "hafif" veya “pek hafif” ölçütleriyle her iki maddenin de cezadan indirim olanağı sağlaması dışında benzerliği bulunmadığı, “değerin azlığının” 5237 sayılı Yasaya özgü ayrı ve yeni bir kavram olduğu, yasa koyucunun amacı ile suçun işleniş biçimi, olayın özelliği ve sanığın kastı da gözetilmek suretiyle, daha çoğunu alma olanağı varken yalnızca gereksinimi kadar ve değer olarak da gerekiyorsa ceza vermekten vazgeçebileceği ölçüdeki düşük değerler esas alınmak, yasal ve yeterli gerekçeleri de açıklanmak koşuluyla uygulanabileceği düşünülmeden, bu maddeye düzenleniş amacının dışında yorumlar getirilerek cezadan indirim yapılması,
3- Sanığın eşyaları kaldığı otel odasında bulunan valizine koyduğu ve otelden ayrılmadan tanık..."nın haber vermesi üzerine mağdur tarafından eşyaların sanığın valizinde bulunduğu iddiasına göre eylemin 5237 sayılı TCK"nın 35. maddesi uyarınca teşebbüs aşamasında kaldığı gözetilmeden tamamlanmış suç hükümlerine göre ceza tayini ile sanık hakkında yazılı şekilde fazla cezaya hükmedilmesi,
4- 1412 sayılı CMUK"un 305. Maddesi gereğince temyizi mümkün olmayan adli para cezasının aynı maddenin son fıkrası uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme uygun olarak BOZULMASINA, 10/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.