Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.

Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmü, tarafların avukatlarının temyiz etmeleri üzerine temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-)Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere ve özellikle temyiz nedenlerine göre, davalının avukatının tüm, davacının avukatının sair temyiz itirazlarının REDDİNE;
2-)Ayrıntıları Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 29.06.2005 tarih, 2005/10-390 E., ve 2005/431 K. sayılı kararında da açıklandığı üzere, rücû davalarında faiz başlangıç tarihlerinin; aylık/gelirler yönünden onay, diğer giderler yönünden ise sarf ve tediye tarihleri olduğu gözetilmeksizin, Kurum alacağının ıslahla istenen kısmına dava tarihinden itibaren yasal faiz işletmek suretiyle yazılı biçimde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Hükmün "1" numaralı bendindeki "dava" sözcüğü silinerek yerine "masrafların sarf, geçici işgöremezlik ödeneklerinin tediye" ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıdan alınmasına, 16.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.