MAHKEMESİ : İskenderun 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 21/11/2012
NUMARASI : 2010/410-2012/355

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, müvekkillerinin eşi/babası olan muris M. Ş."in sevk ve idaresindeki araç ile davalıların maliki, sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu kamyonun 05.02.2009 tarihinde karıştığı kazada, murisin vefat ettiğini ve davacı Ayşe’nin yaralandığını, davalı sürücünün tam kusurlu olduğunu ileri sürerek, davacı eş Ayşe için şimdilik 2.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatı, kendisinin yaralanması nedeniyle 10.000 TL manevi tazminat, eşinin ölümü nedeniyle 50.000,00 TL manevi tazminat, murisin davacı 4 çocuğu için ayrı ayrı 15.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiş, ıslah dilekçesi ile davacı eş Ayşe için destekten yoksun kalma tazminatını şimdilik 49.872,60 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı Sigorta Şirketi, davanın reddini istemiştir.
Davalılar H.. Ö.. ve T.. Ö.., olayda bir kusurunun bulunmadığını savunarak davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, kazada davalı sürücü Hasret"in %75 oranında, müteveffa sürücü Mehmet"in % 25 oranında kusurlu olduğu gerekçesiyle davacı eş Ayşe için 49.872,60 TL destek tazminatının (sigorta şirketi yönünden dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte) davalılardan müteselsilen, davacı Ayşe’nin kendisinin yaralanması nedeniyle 2.500 TL, eşinin ölümü nedeniyle 5.000,00 TL, 4 çocuk için ayrı ayrı 3.500,00 TL manevi tazminatın davalılar Hasret ve Tamer’den kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazası sonucu murisin ölümü nedeniyle maddi ve manevi tazminat talebine ilişkindir.
Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de göz önünde tutularak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, TMK."nun 4. Maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, davalı araç sürücüsünün kusur oranı, olay tarihi ve diğer hususlar gözetildiğinde takdir olunan manevi tazminatın düşük olduğu görülmüş ve davacılar için hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacılar yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 21.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.