
Esas No: 2013/11679
Karar No: 2013/15275
Karar Tarihi: 09.12.2013
Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2013/11679 Esas 2013/15275 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı tarafından, davalı aleyhine 29.01.2013 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı tesisi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 26.06.2013 tarihli kararın davalı ... tarafından temyiz edilmesi üzerine mahkemece temyiz talebinin reddine dair verilen 15.07.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, 35 parsel sayılı taşınmaz lehine davalı 36 sayılı ve dahili davalı 39 parsel sayılı taşınmazlardan geçit hakkı tesisi istemine ilişkindir.
Davalı ve dahili davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, keşifte yapılan gözlem ve teknik bilirkişinin düzenlemiş olduğu 14.06.2013 tarihli ek raporda belirlenen yerde, ağaç bulunmaması ve fiziken yol olmaya daha uygun bulunması nedeniyle davalı 36 parsel sayılı taşınmaz yönünden davanın kabulüne, 35 sayılı parsel lehine 36 parsel sayılı taşınmazdan 3 metre eninde toplam 215,65 m2"lik alan üzerinden geçit hakkı tesisine, depo edilen 1.165,07 TL"nin davalıya ödenmesine, masrafların davacı üzerinde bırakılmasına karar verilmiştir.
Davalı, 36 sayılı parsel maliki ... hükmü temyiz etmiştir.
Mahkemece, 15.07.2013 tarihli ek karar ile temyiz olunan kararın kesin nitelikte olduğu gerekçesiyle davalının temyiz talebinin reddine karar verilmiştir.
Davalı, Gülbeyaz Ekim, ek kararı ve önceki kararı temyiz etmiştir.
HUMK"nın 427. maddesindeki kesinlik sınırı taşınır bir mal ya da para alacağı istemlerine ilişkindir. Davada ise, taşınmaz malın aynına yönelik istemde bulunulduğundan, mahkemece davalının temyiz isteminin reddi doğru görülmemiştir.
Ayrıca, "HUMK"nın 443/IV maddesi gereğince gayrimenkule ve buna müteallik ayni haklara ve ... mütedair hükümler kat"iyet kesbetmedikçe icra olunamaz." Bu nedenle mahkemenin 15.07.2013 tarihli ek karar kaldırılarak davalının 12.07.2013 tarihli temyiz dilekçesinin incelenmesine geçildi;
Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya içeriğine göre, mahkeme kararı ve dayandığı gerekçeler usul ve yasaya uygun bulunduğundan yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle hükmün onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, 26.07.2013 tarihli makbuz ile yatırılan temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, 09.12.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.