Danıştay 10. Daire 2016/14950 Esas 2021/1564 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2016/14950
Karar No : 2021/1564

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı

VEKİLİ : 1.Hukuk Müşaviri Yrd. …

KARŞI TARAF (DAVACILAR) : 1- … Adına Velayeten…
2- …

VEKİLLERİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU :... İdare Mahkemesince; Mahkemenin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının Danıştay Onuncu Dairesinin 26/03/2015 tarih ve E:2011/10873, K:2015/1454 sayılı kararıyla bozulması üzerine bozma kararına uyularak verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının kabule ilişkin kısmının davalı idare tarafından temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: İstanbul ili, Beyoğlu ilçesi, … Caddesi üzerinde bulunan ... marketi önünde 01/02/2009 tarihinde PKK terör örgütü tarafından konulan bombanın patlaması sonucu, davacılardan …'nun yaralanması ve %6 oranında özürlü hale gelmesi nedeniyle yaralanan … için 500,00 TL maddi, 50.000,00 TL manevi tazminat, babası … için 500,00 TL maddi, 10.000,00 TL manevi tazminat olmak üzere toplam 61.000,00 TL tazminatın olay tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte ödenmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... İdare Mahkemesince; Kanun koyucunun 5233 sayılı Kanunu, yargısal içtihatlarla geliştirilen “sosyal risk ilkesi”nin sadece “maddî zararlar”ın karşılanması amacıyla yürürlüğe koyduğu, Kanunda manevî zararların idareden talep edilemeyeceğine ilişkin herhangi bir düzenleme bulunmadığı, böyle bir düzenlemenin yürürlüğe konulmasının, “manevî zararlar”ın “sosyal risk ilkesi” gereğince talep edilmesini engelleyen bir düzenleme olarak değerlendirilmesine imkân vermeyeceği değerlendirildiğinden, davacılardan …'nun terör örgütünün koyduğu bombanın patlaması neticesinde yaralandığı ve %6 oranında özürlü hale geldiği ve hayatının geri kalan kısmını bu şekilde geçireceği, olayın niteliği ve oluş şekli de dikkate alınarak takdiren …'na 20.000,00 TL manevi tazminat diğer davacı olan …'na çocuğunun yaralanması ve özürlü hale gelmesi nedeniyle duyduğu elem ve üzüntü nedeniyle takdiren 10.000,00 TL manevi tazminat ödenmesi gerektiği sonucuna varıldığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü, kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, zarara sebep olan olayın bir terör eylemi olduğu konusunda uyuşmazlık olmadığı, bu durumda olayın 5233 sayılı Terör ve Terörle Mücadeleden Doğan Zararların Karşılanması Hakkında Kanun kapsamında değerlendirilmesi ve uyuşmazlığında bu kapsamda çözülmesi gerektiği, 5233 sayılı Kanun'a göre sadece maddi zararların karşılanmasının mümkün olduğu, manevi zararların ise bu Kanun kapsamında karşılanmasının mümkün olmaması nedeniyle Mahkemece manevi tazminat isteminin kabulü yolunda verilen kararın kanuna ve hukuka aykırı olduğu, davalı idarenin eylemle zarar arasında nedensellik bağının olmadığı ve olayda da bir kusurunun olmaması nedeniyle idarenin manevi tazminattan sorumlu tutulmasının tazminat hukuku ilkelerine aykırılık teşkil ettiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacılar tarafından, 5233 sayılı Kanun'un sadece maddi tazminatları kapsayarak manevi tazminatlar açısından idarenin sorumluluk alanını daraltan veya yargı yolunu kapatan bir düzenleme olarak değerlendirilemeyeceği, davalı idareye karşı manevi tazminata hükmedilmesini engelleyen herhangi bir yasal düzenlemenin mevcut olmadığı, 5233 sayılı Kanun'un terör ve terörle mücadele sırasında meydana gelen zararlardan sadece maddi olan kısmın sulh yoluyla tazminine dair usul ve esasları düzenleyen bir kanun olduğu, Mahkemenin gerekçeli kararında yapmış olduğu değerlendirmelerin hukuka ve hakkaniyete uygun olduğunu ve idarenin temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalı idarenin temyiz isteminin reddine,
2. Davanın kısmen kabulü, kısmen reddi yolundaki ... İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyize konu kısmının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (on beş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 05/04/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.