Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 53/6, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık sürücü ... sevk ve idaresindeki 50 DN 826 plaka nolu minibüs ile gündüz vakti, meskun mahalde, iki yönlü, yağış sonrası ıslak yüzeyli, köy yolunda yolcu taşıdığı esnada maktül ... ile babannesi olan ..."ı evlerinin önüne geldiklerinde indirerek tekrar harekete geçmek için manevra yaptığı sırada maktül ..."ı görmeyerek sol arka tekeri ile baş bölgesinden ezmesi şeklinde gerçekleşen olayda; alt derecede tali kusurlu olan sanık, maktül ..."ın ölümüne sebebiyet vermiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin olayın oluş şekline, lehe hükümlerin uygulanmadığına ve kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün 1.bendinde yer alan ’’sanığın amaç ve saiki’ ibaresinin hükümden çıkartılması, suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün; DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.09.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.