MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... AŞ vekili Avukat ... ...... tarafından, davalı ... aleyhine 09/06/2009 gününde verilen dilekçe ile itirazın iptali istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 24/11/2015 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, İcra ve İflas Kanununun 67. maddesi uyarınca açılan itirazın iptali davasıdır. Mahkemece; davanın reddine karar verilmiş; karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı ......; davalıdan alacağının tahsili için icra takibi başlatıldığını, davacı ......da tahsildar/...... olarak çalışan borçluya olay tarihinde ATM’lere para yüklemesi için toplam 105.000 TL teslim edildiğini, davalı ile davadışı güvenlik görevlisinin, içinde 105.000 TL bulunan araç ile yola çıktıklarını, 21.000 TL"yi ilk ATM"ye yükledikten sonra davalı tarafından araçta bulunan geriye kalan 84.000 TL’nin çalındığının bildirildiğini, olayla ilgili olarak davacı ......nın ...... Kurulu Başkanlığının rapor düzenlediğini ve bu rapora dayanılarak davalı hakkında icra takibi başlatılmış olduğunu, icra takibine davalı borçlu tarafından itiraz edildiğini, davalı aleyhine alacağa konu olaya ilişkin yargılama yapıldığını ve davalı borçlunun zimmet eylemi nedeniyle cezalandırılmasına, ......nın uğradığı zararın tazminine karar verildiğini belirterek davalı borçlunun itirazlarının iptali ile takibin devamına, asıl alacağın %40’ından aşağı olmamak üzere icra inkar tazminatına hükmedilmesini istediklerini bildirmiştir.
Davalı; davacı tarafından başlatılan icra takibinin davacı ...... ...... Kurulu Başkanlığının raporuna istinaden başlatıldığını, söz konusu raporun yanlı ve tutarsız olduğunu, davaya konu olayla ilgili ceza yargılamasının temyiz aşamasında olduğunu, tamamen davacı ......nın kusur ve ihmalinden kaynaklanan bir olayda kendisinin sorumlu tutulmasının hukuka aykırı olduğunu, hukuk mahkemesinin, ceza davasının sonuçlanmasını bekletici mesele yapılması gerektiğini belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacının 84.000 TL"nin davalı tarafından veya davalının işbirliği içinde bulunduğu kişiler tarafından ...... aracından çalındığını kanıtlaması gerekeceği, Yargıtay Ceza Genel Kurulu kararı doğrultusunda mahkûmiyete konu kararın iddiayı ispat edecek nitelikte olmadığı, alacağa konu tutarın davacı tarafından alındığı veya çalındığı ispat edilemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, ...... 9. İcra Müdürlüğünün 2008/1393 esas sayılı takip dosyasının incelenmesinde; alacaklı ...... (......) A.Ş. vekili tarafından borçlu ... hakkında ...... A.Ş. ...... Kurulu Başkanlığının davaya konu raporuna dayalı olarak alacağın tahsili amacıyla icra takibi yapıldığı, borçlunun borca ve takibe itiraz etmesi üzerine takibin durdurulmasına karar verildiği görülmüştür.
...... müfettişlerince yapılan soruşturma neticesinde hazırlanan rapor ile para taşınan aracın davalı tarafından olay tarihi öncesinde yedek anahtarının yaptırıldığı, yedek anahtardan ...... Grup Merkezi personelinin haberdar olmadığı, ...... Müdürlüğünce zırhlı araç üzerinde yapılan incelemede araç kapılarının zorla açıldığına dair herhangi bir iz ve emareye rastlanmadığı, hırsızlık olayının ya kapılarının anahtarla açılarak ya da kapıların açık bırakılması suretiyle gerçekleştirilebileceğinin değerlendirildiği, para yükleme işinin rutin güzergaha aykırı şekilde yapılmış olması, davalının ödeme gücünün üzerinde borçlandığı belirlenerek eylemin davalı tarafından veya davalının işbirliği içinde bulunduğu bir grup tarafından organize olarak gerçekleştirildiği kanaatine varılmıştır.
Davalı hakkında ...... 2.Ağır Ceza Mahkemesinin 2008/37 Esas sayılı dosyasında yargılamanın yapıldığı, yapılan yargılama neticesinde davalının zimmet suçundan oy çokluğu ile mahkûmiyetine karar verildiği, işbu kararın temyizi üzerine Yargıtay 7. Ceza Dairesince mahkûmiyetine karar verilen davalının üzerine atılı zimmet suçunu işlediğine dair şüpheden uzak mahkûmiyetine yeterli kesin ve inandırıcı delil bulunmadığından beraati yerine mahkûmiyetine karar verilmesi doğru olmadığı gerekçesi ile kararın bozulduğu, bu karara Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz ettiği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı üzerine Ceza Genel Kurulunca itirazın reddine karar verildiği, bozma sonrası ...... 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/431 esas ve 2015/445 karar sayılı dosyası ile davalı hakkında yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması nedeniyle beraatine karar verilmiş, söz konusu karar verildiği anlaşılmış, söz konusu karar 18/10/2018 tarihinde temyizde onama şeklinde kesinleşmiştir.
Yerel mahkemece, ceza yargılaması sonucu davalı hakkındaki mahkûmiyet kararının Yargıtay 7. Ceza Dairesince bozulduğu, bu karara Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz ettiği, Yargıtay Ceza Genel Kurulunca itirazın reddine karar verildiği, Yargıtay Ceza Genel Kurulu kararı doğrultusunda mahkûmiyete konu kararın iddiayı ispat edecek nitelikte olmadığı, alacağa konu tutarın davacı tarafından alındığı veya çalındığı ispat edilemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş ise de; 818 sayılı BK’nın 53. maddesi (6098 sayılı TBK’nun 74. maddesi ) uyarınca hukuk hâkimi, ceza mahkemesinin beraat kararı ile bağlı değildir.
Davaya konu olay nedeniyle ceza mahkemesinde yapılan yargılama neticesinde her ne kadar delil yetersizliği sebebiyle davalı hakkında beraat kararı verilmişse de öncelikle beraat kararının hukuk hakimini bağlamayacağı hususu dikkate alınarak toplanan bütün deliller birlikte değerlendirildiğinde davalının davaya konu davacı zararının oluşmasına ihmali davranışları ile sebebiyet verdiği hususu sabittir.
Şu durumda; davalının oluşan zarardan sorumlu tutulması gerekirken, davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir. Ayrıca olay tarihinde yürürlükte olan 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 42. maddesi uyarınca tazminat miktarı, olayların olağan akışı ve zarar görenin aldığı önlemler göz önünde tutularak, hakkaniyete göre belirlendikten sonra; belirlenen tazminattan 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 43. ve 44. maddeleri gereğince uygun tutarda hakkaniyet indirimi yapılıp yapılmayacağı hususunun da tartışılması gerekmektedir. Hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 03/04/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.