Danıştay 4. Daire 2000/1754 Esas 2000/4759 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2000/1754
Karar No: 2000/4759

Temyiz Eden : Irmak Vergi Dairesi Müdürlüğü KIRIKKALE
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : 1998 yılı muhtasar beyannamelerine ilişkin yıllık bildirimin süresinde verilmemesi nedeniyle davacı adına özel usulsüzlük cezası kesilmiştir. … Vergi Mahkemesi … günlü ve E:…, K:… sayılı kararıyla; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 148.maddesinde, kamu idare ve müesseseleri, mükellefler veya mükelleflerle muamelede bulunan diğer gerçek ve tüzel kişilerin, Maliye Bakanlığının veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanların isteyecekleri bilgileri vermeye mecbur oldukları, 149. maddesinde ise kamu idare ve müesseseleri ile gerçek ve tüzel kişilerin vergilendirmeye ilişkin olaylarla ilgili olarak Maliye Bakanlığı ve vergi dairesince kendilerinden yazı ile istenecek bilgileri belli fasılalarla ve devamlı olarak yazı ile vermeye mecbur olduklarının belirtildiği aynı Kanunun 355. Maddesinde ise bu Kanunun 86,148,149,150,256,257.maddelerinde yer alan zorunluluklar ile mükerrer 257.madde uyarınca getirilen zorunluluklara uymayanlar hakkında özel usulsüzlük cezası kesileceği, bu hükmün uygulanması için, bilgi ve ibraz ödevinin yerine getirilmesiyle ilgili olarak yapılacak tebliğlerde, bilginin verilmesi için tayin olunan sürede cevap verilmemesi, eksik veya yanıltıcı bilgi verilmesi veya defter ve belgelerin süresinde ibraz edilmemesi durumunda haklarında Kanunun ceza hükümlerinin uygulanması cihetine gidileceğinin yazı ile bildirilmesinin şart olduğunun ifade edildiği,diğer taraftan 235 sıra nolu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği ile gelir (stopaj) vergisi ve katma değer vergisi mükellefleri için yıllık bildirim verme zorunluluğu getirildiği, muhtasar beyannamelere ilişkin bildirimi anılan tebliğde belirtilen süre içinde vermeyen davacı adına özel usulsüzlük cezası kesildiği ancak, yasal düzenlemeler dikkate alındığında muhtasar beyannamelere ilişkin yıllık bildirimi genel tebliğlerde öngörülen süre içinde vermeyen davacı hakkında Kanunun ceza hükümlerinin uygulanması yoluna gidileceği yazılı olarak bildirilmeden ceza kesilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle özel usulsüzlük cezasının kaldırılmasına karar vermiştir. Davalı İdare, 235 seri no.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinin resmi gazetede yayımlanmasıyla ilgililere bildirimde bulunulduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi …'nun Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …'in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle, temyiz isteminin reddine 14.11.2000 gününde oybirliğiyle karar verildi.