Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Şantaj, Özel hayatın gizliliğini ihlal
Hüküm : 1- TCK"nın 107/2-1, 52/2, 53/1-a,b,c,d,e, 58/6 maddeleri uyarınca mahkumiyet
2- TCK"nın 134/2, 53/1-a,b,c,d,e, 58/6 maddeleri uyarınca mahkumiyet


Şantaj ve özel hayatın gizliliğini ihlal suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık savunması, katılanın aşamalardaki tutarlı beyanları, tanık anlatımları, CD izleme ve inceleme tutanağı ile tüm dosya kapsamına göre; sanığın, katılan ile uzun süredir gayrimeşru ilişki yaşadığı ve katılanın, ilişkiye son vermek istemesi üzerine bunu kabullenmeyip, katılana, ilişkiyi sürdürmezse etrafa rezil edeceğini söyleyerek şantajda bulunduğu, katılanın ilişkiye son vermesi üzerine, katılan ile cinsel ilişkileri sırasında cep telefonu ile çekerek kaydettiği video görüntülerinin bulunduğu CD"leri, katılanın yakınları tanıklar ..., ...., ... ve ... gönderdiği, atılı suçların bu şekilde sübut bulduğu anlaşıldığından, sanığın mahkumiyetine dair kabulde isabetsizlik görülmemiş, sanığa atılı şantaj suçundan mahkumiyet hükmü kurulurken gösterilen gerekçe yasal ve yeterli bulunduğundan tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, eksik araştırmaya, sübuta, lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında TCK"nın 53. maddesi tatbik edilirken, 3. fıkraya aykırılık oluşturacak şekilde TCK’nın 53. maddesinin (1). fıkrasının (c) bendindeki hak ve yetkileri kullanmak yönündeki yoksunluğuna, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından “koşullu salıverilme tarihine kadar” diğer kişiler yönünden ise, “hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar” devamına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden 53. maddenin uygulanmasına ilişkin paragrafın 53/1-c bendine ilişkin kısmının çıkartılarak, yerine, “Sanığın 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde belirtilen haklardan, kendi alt soyu açısından aynı Kanunun 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişiler bakımından 5237 sayılı TCK"nın 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesine, hükümdeki usul ve kanuna uygun bulunan sair hususların aynen bırakılmasına karar verilmek suretiyle, hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.