MAHKEMESİ :Özalp Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ :25/09/2013
NUMARASI :2011/590-2013/454

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davacı Dilber"in oğlu, diğer davacıların kardeşi olan M. Ti.l"in yolcu olarak bulunduğu kamyonun tek taraflı kaza yapması sonucu vefat ettiğini, kazaya yol çılışmasının neden olduğunu, yolda kazı çalışması yapıldığını ancak bu durumu gösterir gerekli işaret ve levhaların bulunmadığını, ışıklandırmanın yapılmadığını, bu nedenle davalı idarenin kazanın oluşumunda kusurlu olduğunu belirterek davacı anne Dilber için 1.000,00 TL maddi ve 50.000,00 TL manevi tazminatın, ayrıca 3.500,00 TL cenaze giderinin, davacı kardeşler Kudret ve Fatma için 1.000,00"er TL maddi ve 30.000,00"er TL manevi tazminatın, diğer davacılar için 30.000,00"er TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Karayolları Genel Müdürlüğü vekili, kazanın meydana gelmesinde müvekkil idarenin kusurunun bulunmadığını, araç sürücüsünün dikkatsiz ve tedbirsiz hareket ederek kazaya neden olduğunu ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Davanın kısmen kabulü ile davacı Dilber için 4.292,39 TL destekten yoksun kalma tazminatının (1.000,00 TL"sine kaza tarihinden, 3.292,39 TL"sine ıslah tarihinden itibaren faiz uygulanmak üzere), 4.500,00 TL cenaze giderinin (3.500,00 TL"sine kaza tarihinden, 1.000,00 TL"sine ıslah tarihinden

itibaren faiz uygulanmak üzere), davacıların her biri için 1.500,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı ile manevi tazminat istemine ilişkindir.
Kamu hizmeti görmekle yükümlü olan davalı Karayolları Genel Müdürlüğü, kamu hizmeti sırasında verdiği zararlardan dolayı özel hukuk hükümlerine tabi değildir. Olay idari karar ve eylemlerden doğan zararlar niteliğinde bulunduğundan, zararın ödetilmesi istekleri 11.2.1959 günlü ve 17/15 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının 2. bendi hükmünce tam yargı davasının konusunu oluşturur. Bu davaların ise 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu"nun 2.maddesi hükmü uyarınca, idare aleyhine idari yargı yerinde tam yargı davası olarak açılması gerekmektedir. Görev kuralları kamu düzenine ilişkin olup, mahkemece re"sen dikkate alınması zorunludur.
Bu durumda mahkemece, dava dilekçesinin yargı yolu (görev) bakımından reddi gerekirken işin esası incelenerek yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 30/09/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.