MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Davacı vekili, davacı işçinin fark ücret, ikramiye, fazla mesai Toplu İş Sözleşmesinden kaynaklanan işçilik alacaklarının davalı işverenden tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının ücretlerinden 4857 sayılı İş Kanunu’nun 62. Maddesi uyarınca ücretten indirim yapılamayacağı gerekçesi ile fark ücret ve ikramiye alacağının kabulüne, diğer isteklerin reddine dair verilen kararın davalı vekili temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 10.06.2013 gün ve 2012/25261 Esas, 2013/17822 Karar sayılı kararı ile “Dosyada mevcut imzası inkar edilmeyen 12.05.2006 tarihli belgede davacının “1 Nisan 2004 tarihinden itibaren ... Belediyesi’nin içinde bulunduğu ekonomik nedenlerden dolayı Belediye Başkanlığı ile anlaşarak kendi rızası ile 29,00 YTL yevmiye ile çalışmayı kabul ederek sürdürdüğü, ücretindeki bu düşüş nedeni ile geriye dönük ücret farkı talebinde bulunmadığı, bu talebinden feragat ederek ... Belediyesini ibra ettiği, 01.06.2006 tarihinden itibaren bugünkü günlük çalışma ücretine ek olarak brüt 3 YTL artışla çalışmaya devam etmek istediği, bu tarihten sonrası için de ücret farkı talebinden feragat ettiği ve ... belediyesini ibra ettiğinin görüldüğü, mahkemece ücretlerin düşürülmesine ilişkin belgede irade fesadı olup olmadığı araştırılarak sonuca gidilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile davanın kabulüne karar verilmesinin hatalı olduğu” gerekçesi ile bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozma sonrası yapılan yargılama sonunda, “seri nitelikte olan dosyalarla aynı olduğu davacı işçinin sendikalı işçi olduğundan burada muhatap alınması gereken kişinin işçi değil sendika olması gerektiği, ayrıca tüm beyanlar birlikte ele alındığında ücretin anlaşma ile düşürüldüğünün kabulünün mümkün olmadığı, bu anlamda davacı işçinin iradesinin fesada uğradığının kabulünün gerektiği” gerekçesi ile bozmaya karşı direnilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dairemizin “Dosyada mevcut imzası inkar edilmeyen 12.05.2006 tarihli belgede davacının “1 Nisan 2004 tarihinden itibaren ... Belediyesi’nin içinde bulunduğu ekonomik nedenlerden dolayı Belediye Başkanlığı ile anlaşarak kendi rızası ile 29,00 YTL yevmiye ile çalışmayı kabul ederek sürdürdüğü, ücretindeki bu düşüş nedeni ile geriye dönük ücret farkı talebinde bulunmadığı, bu talebinden feragat ederek ... Belediyesini ibra ettiği, 01.06.2006 tarihinden itibaren bugünkü günlük çalışma ücretine ek olarak brüt 3 YTL artışla çalışmaya devam etmek istediği, bu tarihten sonrası için de ücret farkı talebinden feragat ettiği ve ... belediyesini ibra ettiğinin görüldüğü, mahkemece ücretlerin düşürülmesine ilişkin belgede irade fesadı olup olmadığı araştırılarak sonuca gidilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile davanın kabulüne karar verilmesinin hatalı olduğu” gerekçesi ile verilen karara karşı yerel mahkemece “seri nitelikte olan dosyalarla aynı olduğu davacı işçinin sendikalı işçi olduğundan burada muhatap alınması gereken kişinin işçi değil sendika olması gerektiği, ayrıca tüm beyanlar birlikte ele alındığında ücretin anlaşma ile düşürüldüğünün kabulünün mümkün olmadığı, bu anlamda davacı işçinin iradesinin fesada uğradığının kabulünün gerektiği” gerekçesi ile direnilmiş olup, yerel mahkemece dayanılan gerekçelerin Dairemiz uygulamasına uygun düştüğü, bu nedenle direnmenin doğru olduğu, yerel mahkemesince bu hususun düzeltildiği anlaşıldığından, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlerden ..."na yükletilmesine, 03.02.2014 tarihinde oy birliği ile karar verildi.