MAHKEMESİ :İzmir 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ :20/08/2013
NUMARASI :2013/374-2013/333

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu aracın, davacı Adnan"ın sürücüsü, diğer davacıların ise yolcu olarak bulunduğu araca çarpması sonucu davacıların yaralandığını belirterek davacı Adnan için 5.000,00 TL maddi, 10.000,00 TL manevi tazminatın, diğer davacılar için 10.000,00"er TL manevi tazminatın faizi ile birlikte davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Birleştirilen 2011/131 esas sayılı davada, kaza nedeniyle davacının maddi zararlarının olduğu belirtilerek 7.800,00 TL maddi tazminatın karşı aracın trafik sigortacısından tahsili talep edilmiştir.

Birleştirilen 2013/374 esas sayılı davada, davacıların ulaşım ve tedavi giderleri olarak ayrı ayrı 5.767 TL davalılardan talep edilmiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; asıl davada, davacı A.. B.. için 1.120,00 TL maddi, 2.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 10/09/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar H.. Ç.. ve R.. K.."dan müştereken ve müteselsilen tahsiline, davacılar Döndü, İbrahim ve Selin için 2.000,00"er TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile beraber müştereken ve müteselsilen davalılar H.. Ç.. ve R.. K.."dan tahsiline, davalı A.. A.."ye yönelik davanın pasif husumet ehliyeti yokluğu nedeniyle reddine, birleştirilen İzmir Asliye 7. Hukuk Mahkemesi"nin 2011/131- 58 E.K. sayılı davada, 1.120,00 TL"nin dava tarihi olan 09/03/2011 tarihinden itibaren yasal faizi ile beraber davalı .... .... AŞ"den poliçe limitleri dahilinde alınıp, davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin isteminin reddine, birleştirilen İzmir Asliye 1. Hukuk Mah"sinin 2013/374-333 E.K. sayılı davada, davacı D.. B.. için 4.614,13 TL, davacı İ.. B.." için 4.614,13 TL"nin davalılardan olay tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte (davalı ..... ....Sigorta AŞ poliçe limiti ile ve dava tarihinden itibaren yasal faiz ile sorumlu olması koşulu ile) müştereken ve müteselsilen alınıp, davacılara verilmesine, davacıların fazlaya ilişkin istemlerinin ayrı ayrı reddine, karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Borçlar Kanunu"nun 47. maddesi hükmüne göre (6098 sayılı TBK m. 56), hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Manevi tazminat, zarara uğrayanda, manevi huzuru gerçekleştirecek ve tazminata benzer bir fonksiyonu da olan özgün bir nitelik taşır. Manevi tazminat bir ceza olmadığı gibi, mamelek hukukuna ilişkin
zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. Zarar görenin zenginleşmemesi, zarar sorumlusunun da fakirleşmemesi gerekmektedir. Takdir edilecek miktarın, mevcut halde elde edilmek istenen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.6.1976 günlü ve 7/7 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı’nın gerekçesinde de takdir edilecek manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden, hakim bu konuda takdir hakkını kullanır iken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
O halde mahkemece, meydana gelen trafik kazası sonucu yaralanma nedeniyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amacıyla tarafların sosyal ve ekonomik durumları, davacıların yaralanmalarının niteliği ve kusur oranları gözönünde tutularak, olay tarihindeki paranın alım gücüne uygun düşen, kazada hafif şekilde yaralanan Selin dışındaki davacılar için hak ve nesafet kuralları çerçevesinde daha yüksek manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, somut olay ile bağdaşmayan miktarda manevi tazminata hükmedilmesi uygun görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 5.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.