
Esas No: 2015/11667
Karar No: 2015/13553
Karar Tarihi: 02.07.2015
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/11667 Esas 2015/13553 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Mahkemesi : İş Mahkemesi
Dava, davacının sigorta başlangıcının yurtdışında çalışmaya başladığı tarih olduğunun ve tahsis talep tarihi itibariyle yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespiti istemlerine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı ve davalı kurum vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin tüm itirazlarının, davalı Kurum vekilinin ise sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Mahkemenin kabul kararı hatalıdır.
6100 sayılı HMK"nun “yargılama giderlerinin kapsamı” başlığını taşıyan 323. maddesinde yargılama giderlerinin hangi kalemleri kapsadığı tek tek sayılmış, “yargılama giderlerinden sorumluluk” başlığını taşıyan 326. maddede “kanunda yazılı hâller dışında, yargılama giderlerinin, aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verileceği,” “yargılama giderlerine hükmedilmesi” başlığını taşıyan 332. maddesinde ise “yargılama giderlerine, mahkemece resen hükmedileceği, yargılama gideri, tutarı, hangi tarafa ve hangi oranda yükletildiği ve dökümün hüküm altında gösterileceği,” hüküm altına alınmıştır.
Davacı vekili, davacının sigorta başlangıcının yurtdışında çalışmaya başladığı tarih olduğunun ve tahsis talep tarihi itibariyle yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespitini talep ettiği, ancak mahkemece tahsis talebi yönünden herhangi bir hüküm kurulmadığı görülmüştür. Ancak 10/03/2015 tarihli celsede, mahkemece uyuşmazlığı davacının yurtdışındaki sigorta başlangıç tarihinin tespitine ilişkin olduğunun belirtildiği, davacı vekilinin de uyuşmazlık konularının doğru olduğu yönünde beyanda bulunarak, talebini daralttığının anlaşılmaktadır. Bu haliyle davacı vekilinin talebini daraltarak tahsis talebinden vazgeçtiği nazara alındığında, mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmesi gerekirken, kabule yönelik hüküm kurularak, kurum lehine yargılama giderlerine hükmedilmemesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6217 sayılı Kanunun 30"uncu maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"na eklenen Geçici 3"üncü madde atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 438"inci maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ :
1-Hükmün 3.fıkrasında yer alan “masrafının” ibaresinden sonrası silinerek, yerine “kabul ve ret oranına göre 18,30-TL"sinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, kalan miktarın davacı üzerinde bırakılmasına” kelimelerinin yazılmasına,
2-Hükmün 5.fıkrasında sonra gelmek üzere 6. fıkra eklenerek “Davalı Kurum kendisini vekil ile temsil ettirdğinden, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince 1500-TL avukatlık ücretinin, davacıdan alınıp davalı Kuruma verilmesine” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/07/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.