Danıştay 4. Daire 2016/9244 Esas 2021/1844 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/9244
Karar No : 2021/1844

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Müdürlüğü
KARŞI TARAF (DAVACI) : ... Ortaklığı

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adi ortaklık adına, gerçek usulden basit usule geçerken dönem sonu mal mevcudu üzerinden hesaplanan 2014/12 dönemi vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; tarhiyat dayanağı olarak gösterilen Katma Değer Vergisi Kanununun 3. maddesinin a fıkrasında, vergiye tabi malların her ne suretle olursa olsun vergiye tabi işlemler dışındaki amaçlarla işletmeden çekilmesinin veya vergiye tabi malların işletme personeline ücretsiz yahut karşılıksız olarak verilmesinin teslim sayılan hallerden olduğunun düzenlendiği, dava konusu uyuşmazlıkta ise davacı adi ortaklığın, davalı idareye başvuru yaparak gerçek usulde mükellefiyetten basit usulde mükellefiyete geçtiği, ticari hayatına devam ettiği, davacı adi ortaklığın işletmesinde bulunan emtiaların ticari amaç dışında kullanıldığına ilişkin dava dosyasında herhangi bir tespit bulunmadığı, dolayısıyla işletmeden vergiye tabi işlemler dışındaki amaçlarla mal ya da hizmet çıkışı gerçekleştirmediği anlaşıldığından dava konusu cezalı tarhiyatta hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından idarece yapılan işlemlerin hukuka uygun olduğu, aksi yöndeki kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ : ...
DÜŞÜNCESİ : Mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun ''Basit Usulde Ticari Kazancın Tespiti'' başlıklı 46. maddesinin 6. fıkrasında basit usule tabi olmanın şartlarından herhangi birini takvim yılı içinde kaybedenlerin ertesi takvim yılı başından itibaren gerçek usulde vergilendirileceği, basit usulün şartlarını haiz olanlardan, bu usulden yararlanmak istemediklerini yazı ile bildirenler dilekçelerinde belirttikleri tarihten veya izleyen takvim yılı başından, yeni işe başlayanlar ise işe başlama tarihinden itibaren gerçek usulde vergilendirileceği, gerçek usulde vergilendirilen mükelleflerden, 47. maddede yazılı şartları taşıyanlardan arka arkaya iki hesap döneminin iş hacmi 48. maddede yazılı hadlerden düşük olanlar, yazılı talepleri üzerine bu şartın gerçekleşmesini takip eden takvim yılından başlayarak basit usule geçebileceği, işin eş ve çocuklara devri halinde iş hacminin hesabında devirden önceki sürelerin de dikkate alınacağı, sahte veya muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belge düzenledikleri tespit edilenler hiçbir suretle basit usulde vergilendirilmeyeceği düzenlenmiş, aynı kanunun 47. maddesinde de basit usulde mükellefiyete tabi olmanın genel şartları düzenlenmeştir.
3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 3. maddesinde; "Vergiye tabi malların her ne suretle olursa olsun, vergiye tabi işlemler dışındaki amaçlarla işletmeden çekilmesi vergiye tabi malların işletme personeline ücret, prim, ikramiye, hediye, teberru gibi namlarla verilmesi, " nin teslim sayılan hallerden olduğu, aynı kanunun 17. Maddesinde Gelir Vergisi Kanununa göre vergiden muaf esnaf ile basit usulde vergilendirilen mükellefler tarafından yapılan teslim ve hizmetler"in bu kanun kapsamında istisna olduğu düzenlemeleri yer almaktadır.
Dosyanın incelenmesinden, davacının gerçek usulde vergilendirilirken, talebi üzerine, 01/01/2015 tarihinden başlamak üzere basit usulde mükellefiyet kaydının tesis edildiği, söz konusu mükellefiyetten kaynaklı olarak katma değer vergisinden istisna duruma geçecek olan davacının 2014 yılı dönem sonu mal mevcudunun tespiti ve bu mal mevcuduna ilişkin katma değer vergisinin belirlenmesi amacıyla da takdire sevki üzerine Katma Değer Vergisi Kanununun 3/a maddesi uyarınca dava konusu tarhiyatın yapıldığı anlaşılmaktadır.
Olayda; yansıtmalı bir vergi türü olan katma değer vergisinin, davacının mal mevcudu için gerçek usule tabiyken indirim yoluyla bünyesinde giderildiği, söz konusu mal mevcudunun elden çıkarılması konusunda basit usule tabiyken istisna kapsamında katma değer vergisi hesaplanmayacağı dolayısıyla davacının gerçek usulden basit usule geçerken daha önce indirime konu ettiği katma değer vergilerini nihai tüketici olarak hazineye intikal ettirmesi gerektiği açık olup, yapılan cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık, aksi yöndeki kararda hukuki isabet görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 25/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.