MAHKEMESİ : Şarkikaraağaç Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 28/11/2013
NUMARASI : 2009/5-2013/307

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı vekili, uyarı levhası koymadan yol üzerinde duraklayan davalı Mustafa idaresindeki kamyona, desteğin sürücüsü olduğu tescilsiz motorsikletin çarpması sonucunda meydana gelen kazada davacıların murisi S.A"ın öldüğünü, kazanın davalının tam kusuru ile meydana geldiğini belirterek davacı anne Hanife ve baba Lütfi için 100,00"er TL maddi tazminat ile davacı anne, baba için ayrı ayrı 5.000,00 er TL ve altı kardeşi için ayrı ayrı 1.000,00"er TL den toplam 16.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleycek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davacılar vekili, 17.09.2013 tarihli dilekçesi ile maddi tazminat talebinden sigorta ödemesi nedeniyle vazgeçtiklerini, davaya manevi tazminat davası olarak devam ettiklerini beyan etmiştir.
Davalı sigorta şirketi vekili, poliçe limiti ile sınırlı olarak maddi tazminat sorumlukları bulunduğunu, manevi tazminattan sorumlu olmadıklarını savunmuştur.
Davalı M.. U.. vekili, kusuru kabul etmediklerini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davacılar Hanife ve Lütfi tarafından açılan

maddi tazminat davasının feragat neeniyle reddine; davacı kardeşlerden A. A. ve S.. A.. tarafından açılan avanın takip edilmemesi nedeniyle HMK 150/5 gereğince açılmamış sayılmasına manevi tazminat davasının kısmen kabulü ile davacı baba Lütfi için 2.500,00 TL, anne Hanife için 2.500,00 TL, davacı kardeşler Binnur, Emine ve Mustafa için 500,00 er TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı M.. U.."dan tahsili ile davacıya verilmesine, davacı kardeş Funda sekiz yaşında olup olayın fariki olmadığından bu davalı yönünden manevi tazminat talebinin reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan ölüm nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir.
1-Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırı 1.822,00 TL olup hükmedilen maddi tazminat miktarı davacı kardeşler Binnur, Mustafa ve Emine için 500,00"er TL olduğundan karar tarihi itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle, davacı kardeşler için hükmedilen manevi tazminatlara ilişkin davacılar vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE,
2-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacılar vekilinin vekalet ücreti hususundaki ve sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
3-Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de gözönünde tutularak, 6098 sayılı B.K.’nun 56. maddesindeki özel haller dikkate alınarak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, M.K"nun 4.maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, davacı anne Hanife ve Lütfi için takdir olunan manevi tazminatın tarafların sosyal ekonomik durumu, kusur durumu, ölenin yaşı ve oluşa göre uygun olmadığı örülmüş ve
hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı kardeşler için hükmedilen manevi tazminatlara ilişkin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE; yukarıda 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin vekalet ücreti hususundaki ve sair temyiz itirazlarının reddine, yukarıda 3 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 14.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.