MAHKEMESİ : Kastamonu 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 09/05/2013
NUMARASI : 2012/512-2013/263

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili, davalı E.. T.. vekili ve davalı Ç.. A.. tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacılar vekili, davalı Çetin"in sürücüsü, davalı Emin"in işleteni olduğu Karabük ilinde gündüz yapılan düğünden dönen ve köy halkını taşıyan otobüsten köy meydanaında inen davacıların babası A.K.nun, otobüsün arkasından dolanırken, geri manevra yapan otobüsün altında kalarak ezildiği ve iki gün sonra hastanede öldüğünü belirterek murisin kızları davacı Ayşe ve Hamide için ayrı ayrı 25.000,00"er TL manevi tazminatın, kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Ç.. A.., ölen Ahmet"in sevdiği bir büyüğü olduğunu, yolcuları indirdikten sonra geri manevra yaparak hareket ettiğini, haberi alınca hemen köye dönerek murisi hastaneye kadırdığını, istenen manevi tazminatın fahiş olduğunu, davacıların maddi kaygı ile bu davayı açtıklarını, kazada kusurunun bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı Emin ve Yaşar vekili, Yaşar"ın otobüsün işleteni olmadığından taraf sıfatı bulunmadığını, kazada davalı sürücü Çetin"in kusuru bulunmadığını, murisin otobüsün tam arkasına geçmesi halinde şöförün onu görme ihtimali olmadığını, istenen tazminat miktarının fahiş olduğunu, davacılar muris ile aralarının iyi olmadığını, onunla ilgilenmediklerini belirterek davanın reddini savunmuştur.

Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre davalı Yaşar hakkında açılan dava hakkında feragat nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına, diğer davalılar aleyhine açılan davanın kısmen kabulü ile 8.000,00‘er TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı Çetin ve Emin’den müştereken ve müteselsilen alınarak ayrı ayrı davacılara verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili, davalı E.. T.. vekili ve davalı Ç.. A.. tarafından temyiz edilmiştir.
Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de gözönünde tutularak, B.K.’nun 47. maddesindeki özel haller dikkate alınarak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, M.K"nun 4.maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, hükmedilen manevi tazminatın; kaza tarihi, olayın meydana geliş biçimi, ölenin yaşı, tarafların sosyal ve ekonomik durumu, davalı sürücü ve murisin kusur oranları karşısında uygun olmasına ve varılan sonuç itibariyle hakkaniyete aykırı, sebepsiz zenginleşme teşkil edecek bir durumun bulunmamasına göre; davacılar vekili ve davalılar vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 245,55 TL fazla alınan temyiz peşin harcının davacılara geri verilmesine ve aşağıda dökümü yazılı 546,46 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılar E.. T.. ve Ç.. A.."dan alınmasına 14/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.