Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm kusur, tazminatlar ve yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalı kocanın tüm, davacı kadının aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.    
2- Tarafların tesbit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, paranın alım gücüne,  kişilik haklarına, özellikle aile bütünlüğüne yapılan saldırının ağırlığına, manevi tazminat isteyenin boşanmaya yol açan olaylarda ağır ya da eşit kusurlu olmadığı anlaşılmasına  nazaran davacı kadın yararına hükmolunan manevi tazminat azdır.
Türk Medeni Kanununun  4.maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile, Borçlar Kanununun 44. ve 49. maddeleri nazara alınarak daha uygun miktarda manevi tazminat (TMK.md.174/2) takdiri gerekirken  yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.

3-Davacı kadının, boşanmanın eki niteliğinde bulunan Türk Medeni Kanununun 174/1-2 maddelerine dayalı maddi ve manevi tazminat talepleri için faiz isteği bulunduğu halde, boşanma kararının kesinleşmesi ile muaccel hale gelecek maddi ve manevi tazminatlar için faize hükmedilmemesi de doğru görülmemiştir.
 SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda 2. ve 3. bentte açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 60.00 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere   oybirliğiyle karar verildi.01.12.2009