MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığına

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığı kararın incelenmesinde,
Sanık müdafiinin temyiz dilekçesi ekinde sunduğu 25/02/2015 tarihli Manisa Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastahanesi Sağlık Kurulu Raporunda "yaralama, hakaret, konut dokunulmazlığını ihlal etme ve cinsel saldırı" suçuna ilişkin ceza sorumluluğunun bulunmadığı TCK’nın 32/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin belirtilmiş olması karşısında; sanık hakkında, suç tarihi itibariyle atılı hakaret ve tehdit suçlarına ilişkin TCK’nın 32. maddesi uyarınca “akıl hastalığı nedeniyle işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılayamadığı veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azalmış veya önemli derecede azalmış olup olmadığı” konusunda yöntemince rapor alınarak, sonucuna göre hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
2-Sanıklar ... ve ... hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükümleri ile hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükümler yönünden,
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanıklara isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesinin 1. cümlesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu, hakaret suçu yönünden ise uzlaşma önerisinin yapıldığı tarihte 5271 sayılı CMK"nın 253/3. maddesinde engel bulunduğu gözetilerek, yeni düzenleme karşısında bu suç yönünden de uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri ile 1 nolu bozma nedeni de gözetilerek, sanıklar hakkında uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre hukuki durumlarının bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ve katılan sanık ..."nın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak başkaca yönleri incelenmeksizin, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 11/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.