Mahkemesi : İş Mahkemesi

Dava, rücûan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilâmına uyulduğu belirtilerek, ilâmında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davacı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 297. maddesinin (2). fıkrasında “hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, mümkünse sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir”, hükmü öngörülmüştür.
Dava kabul edildiği ve birden fazla davalı bulunduğu halde; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 297/2. maddesine aykırı olarak , infazda tereddüte yol açacak şekilde, hükmedilen meblağın davalıdan tahsiline karar verilmiş olması usûl ve yasaya aykırı olup, bozma sebebidir.
Ne var ki; bu hususların düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesinde yer alan 1086 sayılı Yasanın temyize ilişkin hükümlerinin uygulanmasının gerektiğine ilişkin düzenleme gereğince) Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Hüküm fıkrasının 2., 3. ve 4. paragrafında yer alan "davalıdan" ibaresinin silinerek, yerlerine, "davalılardan müştereken ve müteselsilen" sözcüklerinin yazılmalarına, hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.09.2015 günü oybirliği ile karar verildi.