MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Katılan sanık ... ve müdafii, sanık ...

Gereği görüşülüp düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, bu adrese tebliğ yapılması gerektiği, dosya kapsamına göre yokluğunda verilen kararın sanığa, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre kovuşturma aşamasında bildirdiği, aynı zamanda MERNİS adresi olan adrese MERNİS şerhi ile çıkarıldığından tebligat işleminin usulsüz olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın 25.04.2016 tarihli temyiz isteminin öğrenme üzerine süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede,
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
I- Olay günü temyiz dışı sanıklar Ahmet Göner, Taner Şeker ve Kadir Göner ile birlikte fikir ve eylem birliği içerisinde hareket eden sanık ...’ın kullandığı araca katılanın diğer sanıklarca zorla bindirildiği ve zorla arabaya bindirilmesinden sonra Bigadiç ilçesi istikametine götürüldüğünün anlaşılması karşısında, sanık ...’ın TCK"nın 37. maddesi delaletiyle müşterek fail sıfatıyla cezalandırılması yerine, yardım eden olarak kabulü ile TCK"nın 39/1. maddesi uygulanarak hakkında eksik ceza tayin edilmesi,
II- Kabule göre de;
Kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçunun birden fazla kişi ile birlikte ve silahla işlenmiş olduğunun anlaşılması karşısında, birden fazla nitelikli halin bir arada bulunması nedeniyle, temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, katılanın, vekilinin ve sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 27.01.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.