MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... vekili, katılma yolu ile davalı ... vekili ve davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, davalı tarafa ait araç sürücüsünün kusurlu hareketi ile meydana gelen kazada desteklerinin öldüğünü açıklayıp, fazlaya dair haklarını saklı tutarak davacılar için 5.000"er TL destek ve 50.000"er TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte (sigorta limit dahilinde) müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davacılar vekili birleşen dava ile de; ilaveten davacı eşiçin 285.633 TL, Dilara için 43.291 TL destekten yoksun kalma tazminatının kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsilini istemiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı sonucu yapılan yargılamada, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulü ile ... yönünden 25.000,00 TL, ... yönünden 15.000,00 TL manevi tazminatın 05.12.2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar ... ve İETT Genel Müdürlüğünden müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacılara verilmesine karar verilmiş; hüküm davalı ... vekili, davalı ... vekili ve davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Dairemizin 2013/4263 esas 2014/5384 karar ve 08.04.2014 gün sayılı ilamı ile destekten yoksun kalma tazminatı ve ferilerine ilişkin verilen karar manevi tazminat miktarının takdiri dışındaki yönlerden verilen kesinleşmiş olup hüküm, davacı ... için verilen 5.000,00TL ve davacı ... için verilen 2.500,00 TL manevi tazminatın BK 47 (TBK 56.) maddesi gereğince az olduğu belirtilerek bozulmuştur. Mahkemece uyulan bozma kararı sonucu yapılan yargılamada bu kez davacı ... için 25.000,00 TL ve davacı ... için 15.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmiştir.
Manevi tazminat, zarara uğrayanda manevi huzuru gerçekleştirecek ve tazminata benzer bir fonksiyonu da olan özgün bir nitelik taşır. Manevi tazminat, bir ceza olmadığı gibi, mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. Zarar görenin zenginleşmemesi, zarar sorumlusunun da fakirleşmemesi gerekmektedir. Takdir edilecek miktarın, mevcut halde elde edilmek istenen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan miktar kadar olması gerekir. 22.6.1976 günlü ve 7/7 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı’nın gerekçesinde de takdir edilecek manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim, bu konuda takdir hakkını kullanır iken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir. Somut olayda, davacıların desteği olan yayanın 6/8 oranında kusurlu oluşu , tarafların ekonomik ve sosyal durumu, olay tarihine göre paranın alım gücü gibi nedenler dikkate alındığında, bu sefer de davacılar fazla miktarda manevi tazminata hükmedildiği anlaşılmış olup, bir önceki bozma ilamı ve somut olayın nitelikleri ve TBK.56. maddesi dikkate alınarak daha uygun bir manevi tazminata hükmedilmesi için hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının reddine, davalı ... vekili ve davalı ... vekilinin manevi tazminat miktarına ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile verilen hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara, davalılar ... ve ..."a geri verilmesine 05/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.