MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Rüşvet alma
HÜKÜM : Açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanması suretiyle rüşvet almaya teşebbüs suçundan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
17/10/1996 tarihinde yürürlüğe giren 4199 sayılı Kanunla değişik 2918 sayılı Yasaya eklenen ek 11. madde gereğince, trafik polisi olup suç tutanağı düzenleme yetkisi bulunan sanık hakkında hükmolunan cezanın yarı oranında artırılması gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamış, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 09/02/2016 gün ve 2014/8-71 Esas, 2016/42 sayılı Kararında da açıklandığı üzere, hakkında kurulan hapis cezası 647 sayılı Kanunun 6. maddesine göre ertelenen sanık hakkındaki 05/11/2003 gün ve 2003/150 Esas, 2003/204 Karar sayılı ikinci hükmün temyiz edilmeksizin kesinleşmesinden sonra 5 ay 16 gün hapis ve 13 TL adli para cezası olarak açıklanması geri bırakılan üçüncü hükmün CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanması sırasında "cezayı aleyhe değiştirme yasağı" gözetilerek ikinci hükümdeki gibi 647 sayılı Kanunun 6. maddesi uyarınca ertelenmesi gerekirken, sanığın hapis cezası ile mahkumiyetine karar verilmesi suretiyle 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesine muhalefet edilmesi,
Kabule göre de;
Sanık hakkında 765 sayılı TCK lehe kabul edilerek temel ceza belirlendiği halde, 5252 sayılı Kanunun 9/3. maddesine aykırı olarak 5237 sayılı Yasanın 53/1-2-3 ve 63. maddelerinin uygulanması suretiyle karma uygulama yapılması,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA 29/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.