Danıştay 3. Daire 2018/2281 Esas 2021/1424 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/2281
Karar No : 2021/1424

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü

VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Metal Gıda Sanayi Ticaret Limited Şirketi

VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : .... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, takdir komisyonu kararına dayanılarak 2011 yılı için re'sen salınan üç kat vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi ile aynı yılın tüm dönemleri için re'sen salınan üç kat vergi ziyaı cezalı geçici verginin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacının, 2011 yılına ait kurumlar vergisi ile geçici vergi matrahının takdiri için 15/04/2015 tarihinde takdire sevk edilerek, 21/09/2016 tarihli takdir komisyonu kararı üzerine adına dava konusu tarhiyatın yapıldığının anlaşıldığı olayda, bir yıllık azami süre aşılarak alınması nedeniyle şekil yönünden hukuka aykırı olan takdir komisyonu kararına dayanılarak salınan vergi ve kesilen cezada hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle tarhiyat kaldrılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Takdir komisyonunca mükellef dosyasının tetkiki ve haricen yapılan araştırmalar ile davacı şirket hakkında düzenlenen vergi tekniği raporundaki tespitler dikkate alınarak yapılan tarhiyatın hukuka uygun olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'İN DÜŞÜNCESİ : 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 114. maddesinin 2. fıkrasında belirtilen sürenin, takdir komisyonunda geçecek azami bekleme süresine ilişkin olduğu, dolayısıyla komisyonda bir yıldan daha fazla kalmakla birlikte kalan zamanaşımı süresi içinde tarhiyat yapılan durumlarda, ihbarnamelerin şekil noksanlığı nedeniyle hukuka aykırılığından bahisle tarhiyatın kusurlandırılması yoluna gidilemeyeceğinden, Vergi Mahkemesinin yazılı gerekçeyle dava konusu vergi ve cezaların kaldırılmasına ilişkin kararına yöneltilen istinaf başvurusunun reddi yolundaki Bölge İdare Mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY :
Davacının, 2011 yılına ait kurumlar vergisi ile geçici vergi matrahının takdiri için 15/04/2015 tarihinde takdire sevk edildiği, 21/09/2016 tarihli takdir komisyonu kararlarına dayanılarak tarh edilen dava konusu üç kat vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi ile geçici vergilere ilişkin ihbarnamelerin davacıya 04/11/2016 tarihinde tebliğ edildiği anlaşılmaktadır.
İLGİLİ MEVZUAT:
213 sayılı Kanunun 113. maddesinde zamanaşımı; süre geçmesi suretiyle vergi alacağının kalkması olarak tanımlanmış, 114. maddesinin birinci ve ikinci fıkralarında ise vergi alacağının doğduğu takvim yılını takip eden yılın başından başlıyarak beş yıl içinde tarh ve mükellefe tebliğ edilmeyen vergilerin zamanaşımına uğrayacağı, şu kadar ki, vergi dairesince matrah takdiri için takdir komisyonuna başvurulmasının zamanaşımını durduracağı, duran zamanaşımının, mezkûr komisyon kararının vergi dairesine tevdiini takip eden günden itibaren kaldığı yerden işlemeye devam edeceği, ancak işlemeyen sürenin her hâl ve takdirde bir yıldan fazla olamayacağı hükmü yer almaktadır.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Davacının takdire sevk edildiği 15/04/2015 tarihi itibarıyla duran ve 213 sayılı Kanun'un 114. maddesinin 2. fıkrasının, işlemeyen sürenin her hâl ve takdirde bir yıldan fazla olamayacağı yolundaki son cümle kuralı gereği bir yıllık bekleme süresinin son günü olan 15/04/2016 tarihinden itibaren işlemeye devam eden zamanaşımı süresi dolmadan 04/11/2016 tarihinde tebliğ edilen ihbarname ile duyurulan vergi ve cezanın zamanaşımına uğradığından söz edilemez.
Nitekim, 213 sayılı Kanun'un 114. maddesinin 2. fıkrasının belirtilen son cümle kuralı, takdir komisyonunda geçecek azami bekleme süresine ilişkin olup bir yıl olan bu süreden daha fazla takdirde kalmakla birlikte kalan zamanaşımı süresi içinde tarhiyat yapıldığı durumlarda, vergi ve/veya cezaların duyurulma aracı olan ihbarnamelerin şekil noksanlığı nedeniyle hukuka aykırılığından bahisle tarhiyatın kusurlandırılması yoluna gidilemeyeceğinden, Vergi Mahkemesince, bir yıllık azami süre aşılarak alınması nedeniyle şekil yönünden hukuka aykırı olduğu yargısına varılan takdir komisyonu kararına dayalı dava konusu vergi ve cezaların kaldırılmasına ilişkin karara yöneltilen istinaf başvurusunun reddi yolundaki Bölge İdare Mahkemesi kararında hukuka uygunluk görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesine,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 13. Maddesinin (j) bendi parantez içi hükmü uyarınca alınması gereken harç dahil olmak üzere yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine, 18/03/2021 tarihinde oyçokluğuyla kesin olarak karar verildi.


(X)- KARŞI OY :
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçe karşısında kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddi ve kararın onanması gerektiği oyuyla karara katılmıyorum.