Edirne Kaçakçılık Kararları - Hırsızlık - kamu malına zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/8084 Esas 2019/2572 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8084
Karar No: 2019/2572
Karar Tarihi: 28.02.2019

Hırsızlık - kamu malına zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/8084 Esas 2019/2572 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında hırsızlık ve kamu malına zarar verme suçlarından mahkumiyet hükmü verildiği belirtiliyor. Sanığın savunmasında müdafii istemediği ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun verdiği bir kararla zorunlu müdafii atanmasının gerekli olmadığı anlaşıldığı bildiriliyor. Anayasa Mahkemesi'nin verdiği bir iptal kararının infaz aşamasında dikkate alınacağı ifade edilirken, sanığın temyiz nedenlerinin yerinde görülmediği ve usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin onanarak karar verildiği belirtiliyor.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h, 143. maddeleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150/3. maddesi

17. Ceza Dairesi 2018/8084 E. , 2019/2572 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve kamu malına zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık ...’ın alınan savunmasında, müdafii istemediğini beyan ettiği, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.11.2016 gün, 2016/950 Esas ve 2016/436 Karar sayılı kararıyla, 5237 sayılı TCK"nun 142/2-h, 143. maddeleri gereğince cezalandırılması istemiyle yargılanan sanık hakkında, 5271 sayılı CMK"nun 150/3. maddesi uyarınca zorunlu müdafii atanmasının gerekli olmadığı anlaşıldığından tebliğnamedeki bu hususta bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye kısmen uygun olarak ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.