MAHKEMESİ : İstanbul 20. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 31/10/2013
NUMARASI : 2011/320-2013/402


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı A.. Sigorta A.Ş. vekili ve davalı SGK vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalıların işleteni, sürücüsü, trafik (ZMMS) ve İhtiyari Mali Mesuliyet Sigortacısı olduğu aracın takla atması sonucu araç içinde yolcu olan davacının yaralandığını açıklayıp fazlaya dair haklarını saklı tutarak 50.000,00 TL tedavi gideri, 10.000,00 TL işgücü kaybı olmak üzere 60.000,00 TL maddi tazminat ile 50.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte (sigorta şirketleri poliçe bedel ve teminat limiti ile sınırlı olmak ve davalı sigorta şirketlerinin yaptığı ödemeler mahsup edilerek) davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.

Davalı A..Sigorta A.Ş. vekili, sorumluluklarının kusur oranına göre poliçe limiti ile sınırlı olduğunu, Sağlık Bakanlığı ücret tarifesine göre masrafların istenebileceğini belirterek davanın reddini savunmuştur.

Davalı SGK vekili, davanın reddini savunmuştur.
Davalı B.. A.. vekili, HUMK"da dahili dava müessesesinin bulunmadığını, aracın İhtiyari Mali Mesuliyet Sigortacısı olduklarından ZMMS limitini aşan miktardan sorumlu olduklarını belirterek davanın reddini savunmuştur.

Davalı T.. ve G..vekili, hatır taşımacılığının söz konusu olduğunu, olayda sürücünün kusurunun bulunmadığını, özel hastane masraflarının yüksek olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı sonucu yapılan yargılamada, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanarak, manevi tazminat talebi ile daha önce verilen karar kesinleştiğinden bu konuda yeniden karar verilmesine yer olmadığına,davalı B..Sigorta A.Ş hakkında açılan davanın reddine, 9.874,14 TL iş göremezlik tazminatının olay tarihi olan 20.03.2006 tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte T.. T.., G.. T.. ve A..O..Sigorta A.Ş."den, sigorta şirketi yönünden poliçe limiti ile sınırlı olmak üzere alınarak davacıya verilmesine, tedavi giderleri yönünden 18.838,79 TL tedavi giderinin dahili davalı SGK "dan 20.03.2006 olay tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte alınarak davacıya verilmesine,fazla istemin reddine,diğer davalılar hakkında bu kısımla ilgili açılan davanın da reddine karar verilmiş; hüküm davalı A.. Sigorta A.Ş. vekili ve davalı SGK vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içindeki bilgi ve belgelere ve kararın dayandırıldığı geciktirici nedenlere göre davalı SGK vekilinin tüm, davalı A.. Sigorta A.Ş. vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan tedavi gideri, iş gücü kaybı ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece yukarıdaki şekilde karar verilmiş ise de; bozma ilamının yerine getirilmediği anlaşılmıştır. Bilirkişiye başvurulması gereken haller HMK 266.maddesinde belirtilmiştir. Buna göre;" Mahkeme, çözümü hukuk dışında, özel veya teknik bilgiyi gerektiren hâllerde, taraflardan birinin talebi üzerine yahut kendiliğinden, bilirkişinin oy ve görüşünün alınmasına karar verir. Hâkimlik mesleğinin gerektirdiği genel ve hukuki bil giyle çözümlenmesi mümkün olan konularda bilirkişive başvurulamaz (m.279.4)m.(Bkz.CMKm.63) "Eldeki davaya konu bozma ilamında, Aktüerya veya tıp uzmanı olmayan emekli banka müdürü veya emekli banka müfettişlerinden alınan raporun hükme esas alınmasının isabetli bulunmadığı belirtilmiş olmasına rağmen; mahkemece işgöremezlik bedelinin tespiti açısından konusunda uzman bilirkişiden rapor alınmayıp bozma öncesi banka müdürü/müfettişinden alınan rapora dayanarak hüküm kurulduğu görülmüş ve bu husus bozma nedeni yapılmıştır.
3-Mahkemenin ilk kararında temerrüt tarihini 19.06.2006 olarak belirlediği ve bu husus temyiz nedeni yapılmadığından kesinleştiği halde, bozma ilamından sonra yapılan yargılamada temerrüt tarihini 20.03.2006 olarak belirleyerek bu tarihten itibaren faizin hesaplanmasına hükmetmesi de isabetli görülmemiştir.
4-Bozma neden ve şekline göre, davalı vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle dahili davalı SGK vekilinin tüm, davalı A.. Sigorta A.Ş. vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, 2 ve 3 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı A.. Sigorta A.Ş."nin temyiz itirazlarının kabulü ile verilen hükmün BOZULMASINA, 4 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı A.. Sigorta A.Ş."nin vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının şu aşamada incelenmesine yer olmadığına, 491 sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca dahili davalı SGK"dan harç alınmamasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı A..Sigorta A.Ş"ne geri verilmesine 19.11.2015 gününde oy birliği ile karar verildi.