MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından kusur belirlemesi, tedbir ve yoksulluk nafakası yönünden; davalı kadın tarafından ise hükmün tamamı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı kadının tüm, davacı erkeğin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
2-İlk derece mahkemesince davacı erkeğin davalı kadına şiddet uyguladığı, davalı kadının ise sadakat yükümlülüğüne aykırı davrandığı ve birlik görevlerini yerine getirmediği vakıalarının ispatlandığı belirtilerek tarafların boşanmalarına sebebiyet veren olaylarda davalı kadının ağır, davacı erkeğin az kusurlu olduğu kabul edilmiş, karara karşı davalı kadın tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuş, bölge adliye mahkemesince davalı kadına kusur olarak yüklenen "Birlik görevlerini yerine getirmeme" vakıasına davacı erkek tarafından dayanılmadığından davalı kadına. kusur olarak yüklenemeyeceği, davacı erkeğin davalı kadına şiddet uyguladığı vakıasının erkeğin istinaf başvurusu bulunmaması nedeniyle kesinleştiği, davalı kadının ise sadakat yükümlülüğüne aykırı davrandığının ispatlandığı, bu durumda tarafların eşit kusurlu oldukları kabul edilmiş ise de; davalı kadının ortak çocuğu evde bırakıp evden ayrılmak suretiyle birlik görevlerini yerine getirmediği vakıasına davacı erkeğin dayandığı ve bu vakıanın ispatlandığı anlaşılmıştır. Gerçekleşen durum karşısında, boşanmaya sebep olan olaylarda davalı kadının ağır, davacı erkeğin az kusurlu olduğunun kabulü gerekirken, yazılı şekilde tarafların eşit kusurlu olduklarının kabulü doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir.
3-Yukarıda 2. bentte açıklandığı üzere boşanmaya sebebiyet veren vakıalarda davalı kadının ağır kusurlu olduğu gözetilmeden yanılgılı kusur belirlemesine bağlı olarak davalı kadın yararına yoksulluk nafakasına (TMK m. 175) hükmediİmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentte gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, kararın bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 267.80 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 12.10.2020 (Pzt.)