Antalya Ceza Kararları - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2020/4471 Esas 2020/5566 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4471
Karar No: 2020/5566
Karar Tarihi: 24.12.2020

Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2020/4471 Esas 2020/5566 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. Güvenlik kamerası görüntülerinden sanıkların yüzünün yarısını kapatmak suretiyle hırsızlık suçunu işledikleri anlaşılmıştır ve TCK'nın 142/2-h ve 142/2-f maddeleri uyarınca cezalandırılmışlardır. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Dosya ve duruşma tutanakları incelendikten sonra suçların sanıklar tarafından işlendiği kabul edilmiş ve temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak, sanıkların avukatı için ödenen ücretin sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesi Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'ne aykırı olduğu gerekçesiyle hükümler bozulmuştur. Temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden hükümler düzeltilerek onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h ve 142/2-f maddeleri
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı

6. Ceza Dairesi 2020/4471 E. , 2020/5566 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya kapsamında yer alan güvenlik kamerası görüntülerinden elde edilen fotoğraflardan sanıkların tanınmamak için yüzünün yarısını kapatmak suretiyle hırsızlık suçunu işlediklerinin anlaşılması karşısında, eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h ve 142/2-f maddesine göre TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan hüküm kurulması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık ...’e soruşturma aşamasında zorunlu müdafii görevlendirilmesi olmadığı anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK"nın 101/3. maddesi uyarınca sorgusunda savunmasını yapmak üzere zorunlu müdafii görevlendirilmesi nedeniyle, müdafiiye ödenen ücretin, sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi suretiyle Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi"nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafii ve sanık ...’ın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından yargılama gideri ile ilgili kısımlardan “sanığın neden olduğu sorgudaki müdafii ücreti 200,00 TL zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınarak Devlet Hazinesine gelir kaydına” ibarelerinin çıkartılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/12/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.