Danıştay 4. Daire 2016/16399 Esas 2021/1622 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/16399
Karar No : 2021/1622

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, gayrimenkul satışı nedeniyle değer artış kazancı oluştuğundan bahisle 2012 yılına ilişkin olarak yapılan vergi ziyaı cezalı gelir vergisi tarhiyatının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; gayrimenkulün tapu kayıtlarında üyesi olduğu Kooperatif tarafından 19/04/2010 tarihinde 5.000,00 TL bedelle satıldığı, davacı tarafından da 11/12/2010 tarihinde 70.000,00 TL bedelle …'ya satıldığı görülse de, satışa konu gayrimenkulün 29/09/2006 tarihinde davacıya teslim edildiği, fiili iktisabın bu tarihte gerçekleştiği, 22/02/2007 tarihinde gayrimenkul için su aboneliği tesis ettirilmek sureti ile fiili kullanımın varlığının ortaya konulduğu, gayrimenkulün fiili kullanım tarihi ile son satış tarihi arasında 5 yılı aşan süre bulunduğundan Gelir Vergisi Kanunu uyarınca değer artış kazancından istisna olduğu anlaşıldığından dava konusu vergi ziyaı cezalı gelir vergisi tarhiyatında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, gayrimenkulün 2010 yılında tapuya tescilinin gerçekleştirildiği ve 2012 yılında satışının gerçekleştirildiği hususu açık olduğundan mahkeme kararında hukuka uyarlık bulunmadığı bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 16/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.