Ankara Ceza Kararları - Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/5507 Esas 2019/162 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5507
Karar No: 2019/162
Karar Tarihi: 22.01.2019

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/5507 Esas 2019/162 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanığın kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 10 yıl hapis cezası ile mahkumiyetine dair verilen hükmün istinaf başvurusunun esastan reddedilmesi kararının temyiz talebi vazgeçme nedeniyle reddedilmiştir. Mahkeme, sanığın cezasının onanması talebini içeren dilekçeler vermesi üzerine, sanığın cezasının onaylanmasını istediği şeklindeki beyanı temyizden vazgeçme olarak kabul edilmiştir. Aleyhe de temyiz bulunmadığı ve hükmün re’sen de temyize tabi olmadığı anlaşıldıktan sonra, sanık müdafiinin temyiz talebi esastan reddedilmiş ve sanığın tahliye talebi reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise TCK’nin 81, 35, 62 ve 53. maddeleridir. TCK 81, kasten öldürme suçunu düzenlemektedir. TCK 35, suçun oluşması için gereken unsurların açıklamasını yaparken, TCK 62, teşebbüs suçunun cezalandırılmasını düzenlemektedir. Son olarak TCK 53, verilecek cezanın belirlenmesinde göz önünde bulundurulacak faktörleri sıralamaktadır.

1. Ceza Dairesi 2018/5507 E. , 2019/162 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK"nin 81, 35, 62, 53. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası ile mahkumiyete ilişkin hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi kararının temyizinin vazgeçme nedeniyle reddi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükme karşı sanık ve müdafiinin istinaf başvurusu üzerine esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 22.02.2018 gün ve 2017/2555 esas, 2018/320 sayılı kararının, sanık ve müdafii tarafından süresinde temyiz edildiği, daha sonra sanığın cezaevinde hükmün onanması talebini içeren 25/04/2018 tarihli, 26/04/2018 tarihli ve 27/04/2018 tarihli dilekçe verdiği, bunun üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi tarafından sanığın cezasının onaylanmasını istediği şeklindeki beyanları temyiz talebinden vazgeçme niteliğinde değerlendirilerek CMK"nin 296. maddesi uyarınca sanık müdafiinin temyiz taleplerinin reddine dair 04/05/2018 gün ve 2017/2555 esas, 2018/320 sayılı kararın verildiği, sanık müdafii tarafından bu kararın süresinde temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede,
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05/02/2008 tarih ve 2008/1-9/15 sayılı kararı uyarınca sanık tarafından cezasının onanmasının talep edilmesi hususunun temyizden vazgeçme olarak kabul edildiği, aleyhe de temyiz bulunmadığı ve hükmün re"sen de temyize tabi olmadığı anlaşılmakla, sanık müdafiinin temyiz talebinin ESASTAN REDDİNE ve hükmolunan ceza miktarına ve tutuklulukta geçen süreye göre sanık müdafiinin tahliye talebinin REDDİNE, 22/01/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.