
Esas No: 2018/5740
Karar No: 2018/21966
Karar Tarihi: 17.12.2018
Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2018/5740 Esas 2018/21966 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, .... Asliye Ceza Mahkemesi"nin 09/08/2018 tarihli yazı içeriğine göre, sanığın temyizi süresinde kabul edilerek dosya görüşüldü:
A)Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hakaret eyleminden verilen kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ..."nun TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B)Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükmün temyizine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1)02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2)Kabule göre de;
a)Sanığın savunmalarında, katılanın 2009 yılında gerçekleşen büyükbaş hayvan alımından dolayı kendisine borcu olduğunu ve olay günü de katılan ile telefonda konuşurken "....borcumu ne zaman ödeyeceksin dedim, nereye şikayet edersen et ödemeyeceğim dedi, o an sinirlendim, sinirimden küfür ettim, o da bana karşılıklı olarak küfür etti şeklinde" şeklinde beyanda bulunması karşısında; olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak sonucuna göre TCK"nın 29. maddesindeki haksız tahrik hükmünün sanık hakkında uygulanma olanağının tartışılmaması;
./..
.2.
b)Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 5271 sayılı CMK"nın 223. maddesinde sayılan hükümlerden olmadığı, 6545 sayılı Yasanın 72. maddesiyle CMK"nın 231/8. maddesine değişiklik getiren ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına bir kez karar verileceğine ilişkin düzenlemenin, sanığın sabıkasında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın kesinleşme tarihinden sonra 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe girmesi dikkate alındığında, CMK"nın 231/6. maddesi uyarınca sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak, yeniden suç işleyip işlemeyeceği konusunda bir değerlendirme yapılmadan, yetersiz ve yerinde görülmeyen gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nun temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, iki numaralı bozma nedenleri hariç diğer yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 17/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.