Tebliğname no : 12 - 2012/192438
Mahkemesi : Elazığ 1. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 31/05/2012
Numarası : 2012/116 - 2012/184
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, görevsizlik kararı verilmesi gerektiğine, uygulama maddesi değişmesine rağmen cezanın önceki cezadan daha fazla tayin edildiğine, mahkemenin takdir hakkını hatalı kullandığına, TCK"nun 22/6 maddesinin uygulanmamasına, sanığın katılan tarafın zararını giderdiğine, CMK"nın 231. maddesinin uygulanmamasına ilişkin, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Ayrıntıları 07.06.1976 gün ve 4/3 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun yerleşmiş kararlarında açıklandığı üzere, özgürlüğü bağlayıcı cezanın para cezasına çevrilmesi, cezanın doğrudan doğruya sanığın kişiliğinin değerlendirilmesini öngören kişiselleştirme kurumudur.
5237 sayılı Kanunun 50. maddesinin gerekçesinde, “...Kişi gördüğü eğitim, yaşadığı sosyal çevre, psişik ve ahlaki eğilimleri itibarıyla tesadüfi suçlu özelliği taşıyabilir. Bu kişilerin mahkûm oldukları cezanın infaz kurumunda çektirilmesi toplum barışı açısından bir zorunluluk göstermeyebilir...” denilmek suretiyle koşullarının oluşması halinde hapis cezasına mahkûm olan kişinin infaz kurumuna girmesini önleyecek seçenek yaptırımlara hükmedilebileceği açıklanmıştır. Kanun koyucu taksirli suçlarda özgürlüğü bağlayıcı cezanın para cezasına çevrilmesi hususunda, bilinçli taksir hali hariç, bir sınırlama getirmemiş olup, sanık lehine hareketle ceza uzun süreli de olsa paraya çevrilebileceğini kabul etmiştir.
5237 sayılı TCK"nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler, nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime imkan verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, dosya içeriğine göre, meydana gelen olayda asli kusurlu olmasına karşın, sabıkası bulunmayan, dosyaya olumsuz bir davranış yansımayan, yargılama sürecindeki davranışları lehine değerlendirilen, ev hanımı olup, iki çocuğu olan ve bozma ilamından sonra, başvurusu üzerine, sağlık durumuna ilişkin 22.05.2012 tarihli Fırat Üniversitesi Hastanesi Özürlü Sağlık Kurulundan alınan raporunda, kronik böbrek yetmezliği olduğu, haftada 3 defa rutin hemodiyalize girdiği belirtilen ve sanık müdafinin aşamalarda sanığın lehine olan haklardan yararlandırılması talebinde bulunduğunun anlaşılması karşısında, sanık hakkında alt sınırdan uzaklaşma gerekçesi olarak gösterilen, ""sanığın olaydaki kusur yoğunluğu"" gerekçesi ile hapis cezasının paraya çevrilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
İsabetsiz olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 16.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.