Kayseri Ceza Kararları - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/5963 Esas 2014/14764 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/5963
Karar No: 2014/14764
Karar Tarihi: 16.06.2014

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/5963 Esas 2014/14764 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Davalı, davacı hakkında yapılan suç soruşturmasının sonunda beraat etmesi üzerine davalıya maddi ve manevi tazminat ödenmesi için açılan dava kısmen kabul edilmiştir. Mahkeme, davalıdan 317 TL maddi ve 1.500 TL manevi tazminatın alınarak davacıya verilmesine hükmetmiştir. Davalı vekili, temyiz başvurusunda bulunmuştur ancak kanun gereği hüküm kesindir ve temyiz talebi reddedilmiştir. 5219 sayılı Kanun'un 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesinleştiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri açıklamalarıyla birlikte şöyle açıklanabilir:
- 466 sayılı Kanun: Kişilerin maddi ve manevi tazminat talepleri için açacakları davaların usul ve esaslarını düzenleyen kanun.
- 6100 sayılı HMK: Türk medeni yargılama hukukuna ait esasları düzenleyen kanun.
- 5219 sayılı Kanun: Türk Ceza Hukuku'na ait esasları düzenleyen kanun.
- HUMK'un 427. maddesi: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun temyiz sınırını belirleyen maddesi.
- HUMK'un ek 4. maddesi: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun temyiz sürecini düzenleyen

12. Ceza Dairesi 2014/5963 E. , 2014/14764 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : 317 TL maddi ve 1.500 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacı vekilinin 21.07.2009 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklandığını ve yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek 466 sayılı Kanun gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin eksik incelemeye ve tazminat miktarına ilişkin temyiz isteğinin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE, 16.06.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi