Danıştay 8. Daire 2021/1385 Esas 2021/1417 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
SEKİZİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/1385
Karar No : 2021/1417

DAVACI : … Enerji A.Ş.
VEKİLİ : Av. …

DAVALILAR : 1- … Bakanlığı - …
VEKİLİ : Av. …

2- … Müdürlüğü - ..
VEKİLİ : Av. …

DAVANIN KONUSU :
1. Islahiye Orman İşletme Şefliği sınırlarında bulunan ormanlık alanda, rüzgar enerjisi santrali kurmak için izin talebinde bulunan davacı şirketten, 6831 sayılı Orman Kanunu uyarınca alınan ağaçlandırma bedelinden ayrı olarak ek ağaçlandırma bedeli istenilmesine ilişkin … tarih ve … sayılı işlem ile,
2. Bu işlemin dayanağı olan 16/07/2013 tarihli, 880 sayılı ve "Rüzgar Enerji Santralleri, Biokütle Enerji Santralleri ve Termik Santralleri Santralleri İzinlerinde Ayrıca Alınacak Ağaçlandırma Bedeli" konulu Genelge'nin iptali istenilmektedir.

DAVACININ İDDİALARI :
Genel Müdürlükçe hazırlanan ve dava konusu edilen 16/07/2013 tarihli, 880 sayılı talimat Orman Bölge Müdürlüklerine 16/07/2013 tarihinde gönderilmekle birlikte Bakanlık Makamının oluruna 23/07/2013 tarihinde sunulduğu, yani Bakanlık Oluru alınmaksızın düzenleme tamamlanmış gibi işleme konulduğu, bu durumun davaya konu işlemin özensizliğini ve hukuksuzluğunu açıkça ortaya koyduğu, orman sayılan alanlarla ilgili bedellerin tespiti ve tahsilinin Tarım ve Orman Bakanlığı'nca hazırlanacak Yönetmeliklerle yapılacağı, nitekim bu konuyla ilgili Orman Kanununun 17/3 ve 18 inci Maddelerinin Uygulama Yönetmeliği ile düzenleme yapıldığı, Bakanlığa yapılan itiraza 27/09/2013 tarihinde verilen cevabi yazıda, 3234 sayılı Orman Genel Müdürlüğü Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabulü Hakkında Kanun’un “Genel Müdürlük, Kanunla yerine getirmekle yükümlü olduğu hizmetleri tüzük, yönetmelik, tebliğ, genelge ve diğer emirlerle düzenlemekle görevli ve yetkilidir.” düzenlemesi kapsamında yapılan değerlendirmeler neticesinde 16/07/2013 gün ve 880 sayılı talimatın yayınlandığı ve yürürlüğe konulduğu belirtilmiş ise de, verilen cevapta belirtilen mevzuatın Orman Genel Müdürlüğü'nün iç işleyişini düzenlediği, dava konusu işlemdeki gibi geneli ve bütünü kapsamadığı ve ağaçlandırma bedelinin tespiti için ilgili Yönetmelik hükümlerine ek ilave bedel belirleme yetkisi vermediği, 16/07/2013 gün ve 880 sayılı düzenleme hukuka uygun olsa bile, kazanılmış haklara saygı ilkesi gereği yeni bir düzenlemeyle getirilen bu bedelin tarafından tahsilinin mümkün olmadığı, taahhüt senedinde talimatta belirtilen bedellerin ödeneceğine dair taraflarından verilmiş bir taahhüt bulunmadığı, sonradan yapılan bu ve benzeri düzenlemelerin geçmişe yürütülmesi ve taahhüt etmediği halde etmişcesine yeni düzenlemeye uymaya zorlanarak yepyeni bedellerle karşı karşıya bırakılmasının hukukun genel ilkeleriyle bağdaşmayacağı ve hukuki güvenlik ilkesini ciddi manada zedeleyeceği belirtilmektedir.

... BAKANLIĞI'NIN SAVUNMASI :
Davacı şirkete Orman Kanunu'nun 17/3. maddesi uyarınca Orman Genel Müdürlüğü'nce bedeli mükabilinde izin verildiği, RES Projeleri'nin işin doğası gereği ormanların zirvelerinde yapıldığı, buralara ulaşmak için genellikle geniş ve uzun yeni yolların ve türbinlerden üretilen enerjinin ulusal şebekeye bağlanması için enerji nakil hatlarının yapılması gerektiği, bir türbin için yaklaşık 1 hektar ormanlık alanın zarar gördüğü, ormanların kapalılık oranı yani meşcereyi oluşturan ağaçların toprağı siperleme oranı arttıkça ilave ağaçlandırma bedelinin artırılmasıyla RES Projelerinin mümkün oldukça ormanlık alan dışında yapılması, ormanlık alanlarda izin verilmesi durumunda ise mümkün olduğunca bozuk ve ağaçsız alanda izin verilmesinin amaçlandığı; davacı tarafından Bakanlık oluru alınmaksızın 16/07/2013 gün ve 880 sayılı talimatın düzenlendiği ve düzenleme tamamlanmış gibi işleme konulduğu iddia edilmiş ise de, bu hususta Bakanlık Makamının ... tarihli ve ...sayılı oluru bulunduğu, Genel Müdürlüğün söz konusu yetkisini 3234 sayılı Kanun'un 29. maddesinden aldığından bu iddianın yerinde olmadığı; ön iznin talimatın çıktığı tarihten önce alındığı ve kazanılmış hakkı bulunduğu iddia edilmekte ise de, bedel ödeme yükümlülüğü kesin iznin verilmesinden sonra başladığından ve bedel ödeme yükümlülüğünün başladığı tarihte bedellere ilişkin talimat yürürlükte olduğundan davacının iddiasının yerinde olmadığı, izin işlemlerinin başlangıç aşamasında verilen ön izin, kesin izinde istenen belgelerin hazırlanması için verilen süreci ifade ettiğinden, henüz belgeler tamamlanmadan kazanılmış hakları ihlali iddiasının da yerinde olmadığı; ayrıca, davacı tarafından talimatla öngörülen bedellerin ödeneceğine dair bir taahhütte bulunulmadığı ve sonradan yapılan düzenlemelerin geçmişe yürütülemeyeceği iddia edilmekte ise de, taahhüt senedi tarihinde talimatın yürürlükte olduğu, taahhüt senedine göre, ihtilaf halinde taahhüt senedinde hüküm yoksa kanun, yönetmelik ve ilgili mevzuat hükümlerine göre hareket edileceği taahhüt edildiğinden o tarihte yürürlükte olan talimata uymayı şirket taahhüt etmiş bulunduğundan haksız ve mesnetsiz davanın reddi gerektiği savunulmuştur.

... GENEL MÜDÜRLÜĞÜ'NÜN SAVUNMASI :
Usul yönünden, dava dilekçesinin ne zaman kayıtlara girdiği ve dava açma süresinin geçirilip geçirilmediği anlaşılmadığından, dava açma süresinin ve dava dilekçesinin İYUK 15. maddeye uygun olup olmadığının değerlendirilmesi gerektiği; davacı şirkete Orman Kanunu'nun 17/3. maddesi uyarınca Orman Genel Müdürlüğünce bedeli mükabilinde izin verildiği, RES Projeleri'nin işin doğası gereği ormanların zirvelerinde yapıldığı, buralara ulaşmak için genellikle geniş ve uzun yeni yolların ve türbinlerden üretilen enerjinin ulusal şebekeye bağlanması için enerji nakil hatlarının yapılması gerektiği, bir türbin için yaklaşık 1 hektar ormanlık alanın zarar gördüğü, ormanların kapalılık oranı yani meşcereyi oluşturan ağaçların toprağı siperleme oranı arttıkça ilave ağaçlandırma bedelinin artırılmasıyla RES Projeleri'nin mümkün oldukça ormanlık alan dışında yapılması, ormanlık alanlarda izin verilmesi durumunda ise mümkün olduğunca bozuk ve ağaçsız alanda izin verilmesinin amaçlandığı; davacı tarafından Bakanlık oluru alınmaksızın 16/07/2013 gün ve 880 sayılı talimatın düzenlendiği ve düzenleme tamamlanmış gibi işleme konulduğu iddia edilmiş ise de, Genel Müdürlüğün söz konusu yetkisini 3234 sayılı Kanun'un 29. maddesinden aldığından bu iddianın yerinde olmadığı; ön iznin talimatın çıktığı tarihten önce çıktığı ve kazanılmış hakkı bulunduğu iddia edilmekte ise de, bedel ödeme yükümlülüğü kesin iznin verilmesinden sonra başladığından ve bedel ödeme yükümlülüğünün başladığı tarihte bedellere ilişkin talimat yürürlükte olduğundan davacının iddiasının yerinde olmadığı, izin işlemlerinin başlangıç aşamasında verilen ön izin, kesin izinde istenen belgelerin hazırlanması için verilen süreci ifade ettiğinden, henüz belgeler tamamlanmadan kazanılmış hakları ihlali iddiasının da yerinde olmadığı; ayrıca, davacı tarafından talimatla öngörülen bedellerin ödeneceğine dair bir taahhütte bulunulmadığı ve sonradan yapılan düzenlemelerin geçmişe yürütülemeyeceği iddia edilmekte ise de, taahhüt senedi tarihinde talimatın yürürlükte olduğu, taahhüt senedine göre, ihtilaf halinde taahhüt senedinde hüküm yoksa kanun, yönetmelik ve ilgili mevzuat hükümlerine göre hareket edileceği taahhüt edildiğinden o tarihte yürürlükte olan talimata uymayı şirket taahhüt etmiş bulunduğundan haksız ve mesnetsiz davanın reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ: …
DÜŞÜNCESİ : Dava konusu işlemin iptali gerektiği düşünülmektedir.

DANIŞTAY SAVCISI : …
DÜŞÜNCESİ : Dava; Islahiye Orman İşletme Şefliği sınırlarında bulunan ormanlık alanda, rüzgar enerjisi santrali kurmak için izin talebinde bulunan davacı şirketten, 6831 sayılı Orman Kanunu uyarınca alınan ağaçlandırma bedelinden ayrı olarak ek ağaçlandırma bedeli istenilmesine ilişkin işlem ile bu işlemin dayanağı olan 16.7.2013 tarihli, 880 sayılı ve "Rüzgar Enerji Santralleri, Biokütle Enerji Santralleri ve Termik Santralleri Santralleri İzinlerinde Ayrıca Alınacak Ağaçlandırma Bedeli" konulu Genelge'nin iptali istemiyle açılmıştır.
6831 sayılı Orman Kanunu'nun 17. Maddesinin 3. Fıkrasında; "Savunma, ulaşım, enerji, haberleşme, su, atık su, petrol, doğalgaz, altyapı, katı atık bertaraf ve düzenli depolama tesislerinin; baraj, gölet, sokak hayvanları bakımevi ve mezarlıkların; Devlete ait sağlık, eğitim, adli hizmet ve spor tesisleri ile ceza infaz kurumlarının ve bunlarla ilgili her türlü yer ve binanın Devlet ormanları üzerinde bulunması veya yapılmasında kamu yararı ve zaruret olması halinde, gerçek ve tüzel kişilere bedeli mukabilinde Çevre ve Orman Bakanlığınca izin verilebilir....hükmü; Ek 5. Maddesinde; " (Ek : 23/9/1983 - 2896/60 md.; Değişik: 19/4/2018-7139/16 md.) Bu Kanunun uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar ile orman alanlarından yararlanma karşılığı alınacak bedel miktarlarının tespiti ve tahsiline ilişkin hususlar, Orman Genel Müdürlüğü tarafından yürürlüğe konulan yönetmelikle belirlenir." hükmü getirilmiştir.
18.04.2014 tarih ve 28976 sayılı Resmi Gazete yayımlanarak yürürlüğe giren Orman Kanununun 17/3 ve 18 inci Maddelerinin Uygulama Yönetmeliği'nin 3. maddesinin 1/a bendinde; " Ağaçlandırma bedeli: İzin verilen alan üzerinden bir defaya mahsus alınan bedel" olarak tanımlanmış; "Bedellerin tespiti" başlıklı 9. Maddesinin 1/a bendinde: "Ağaçlandırma bedeli; Genel müdürlükçe, Asgari Ücret Tespit Komisyonu tarafından yılın ikinci yarısı için tespit edilen 16 yaşını doldurmuş işçilerin bir günlük normal çalışma karşılığı asgari ücretlerinin 294 gün/hektar katsayısıyla çarpımı sonucu belirlenen ağaçlandırma birim hektar bedelinin, izin alanı ile çarpımı sonucu, bulunur." hükmü getirilmiş olup aynı hüküm yürürlükten kaldırılan bir önceki yönetmelikte de aynı şekilde yer almıştır.
Yukarıdaki hükümlerden: ormanlarda kurulacak savunma, ulaşım, enerji, vs tesislere izin verilirken bir defaya mahsusu ağaçlandırma bedeli alınması gerektiği ve bu bedelin de yönetmelikte belirtilen usule göre hesaplanması gerektiği anlaşılmaktadır.
Dava konusu edilen 16.7.2013 tarihli, 880 sayılı "Rüzgar Enerji Santralleri, Biokütle Enerji Santralleri ve Termik Santralleri İzinlerde Ayrıca Alınacak Ağaçlandırma Bedeli" konulu Genelge ile de; enerji üretmek için kurulacak santrallerden, Yönetmelikte belirtilen ağaçlandırma bedeline ek olarak 4 ayrı durumda farklı oranlarda ilave ağaçlandırma bedeli alınması kararlaştırılmıştır.
Anayasa'nın 124. maddesinde, Başbakanlık, bakanlıklar ve kamu tüzel kişilerinin, kendi görev alanlarını ilgilendiren kanunların ve tüzüklerin uygulanmasını sağlamak üzere ve bunlara aykırı olmamak şartıyla yönetmelikler çıkarabileceği hükme bağlanmıştır.
Yasa koyucu düzenleyeceği konularda genel prensipleri belirler ve bunun uygulanmasını, yürütmeye, bir başka ifadeyle idarelere bırakır. Bu asli düzenleme yetkisinin Yasama organına ait olmasının doğal bir sonucudur. Ancak, idarelerin düzenleyici işlem yapma yetkisi yasama organının çizdiği sınırlar içinde, başta Anayasa olmak üzere, Kanun, Tüzük gibi üst hukuk normlarına aykırı olmamak kayıt ve şartına bağlı olarak gerçekleşebilir.
Bakanlıklar ile diğer kamu kurum ve kuruluşları, görev alanlarına ilişkin olarak tüzük ve yönetmelik dışında, kılavuz, yönerge, tebliğ, genelge gibi çeşitli adlar altında da düzenleme yapabilmektedirler. Ancak bu düzenlemeler arasında uyulması gereken "normlar hiyerarşisi" kuramına göre hukuk düzeni, farklı kademede yer alan Anayasa, kanun, tüzük, yönetmelik ve diğer düzenleyici işlemlerden oluşan birçok normu içermekte ve her norm geçerliliğini bir üst basamakta yer alan normdan almaktadır. Bu nitelikleri gereği, dayandıkları üst hukuk normlarına aykırı hüküm ihtiva etmeleri mümkün değildir.
Normlar hiyerarşisine göre kanundan sonra gelen tüzük, yönetmelik, genelge, kılavuz gibi düzenlemelerin ancak kanunda verilmiş olan hakkın kullanılmasının açıklanması ile ilgili olacağı, bu metinlerde kanun ile verilmiş olan hakkı genişletici veya daraltıcı mahiyette hükümlere yer verilemeyeceği hukukun genel ilkelerindendir.
İdarenin düzenleyici idari işlem tesis etme yetkisinin "Yasama yetkisinin devredilmezliği" ilkesinin bir sonucu olarak ikincil nitelikte bir kural koyma yetkisi olduğu göz önüne alındığında; söz konusu yetkinin kanunların çizdiği çerçeve içinde kalması ve kanunlara uygun olarak kullanması zorunludur. Bu bağlamda kanunun öngördüğü düzenleme yetkisinin yine kanunda belirtildiği gibi kullanılması, kanun hükmü bir konunun yönetmelikle düzenlenmesini öngörüyorsa düzenlemenin yönetmelikle yapılması, ayrıca normlar hiyerarşisinde yönetmeliğe göre daha alt düzeyde yer alan düzenleyici işlemlerin yönetmelikle çizilen sınırı aşmaması ve yönetmeliğe uygun olması bir diğer zorunluluktur.
Ülkemizde; Ormanlık alanlarda bahse konu tesisler içiin verilen iznin 49 yıl olup 99 yıla kadar da uzatma imkanı sağlandığı halde uygulamada alınan bedellerin uyuşmazlık konusu ağaçlandırma bedelinin bu uzun süreye rağmen ilk başta bir kez alındığı hususu da dikkate alındığında; genel olarak cüzi miktarlarda olduğu üzücü bir gerçek olsa da; şayet belirli tesisler için daha fazla ağaçlandırma bedeli alınması gerekiyorsa bu hususun yukarıda yazılı Yönetmelikte düzenlenmesi gerektiği de açıktır.
Bu durumda; Yönetmelikle sayılan tesislerden bazılarından bazı durumlarda ilave ağaçlandırma bedeli alınması gerektiğine dair düzenlemenin Yönetmelik ile yapılması gerekirken, Genelge ile yapılmasında ve bu genelgeye dayalı olarak tesis edilen bireysel işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır.
Açıklanan nedenlerle, 16.7.2013 tarihli, 880 sayılı ve "Rüzgar Enerji Santralleri, Biokütle Enerji Santralleri ve Termik Santralleri Santralleri İzinlerinde Ayrıca Alınacak Ağaçlandırma Bedeli" konulu Genelge'nin ve bireysel işlemin iptali gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Sekizinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

MADDİ OLAY VE HUKUKİ SÜREÇ :
Davacı şirkete, … RES Projesi kapsamında 11/11/2011 tarihinden itibaren 49 yıl süreyle üretim faaliyeti göstermek üzere Elektrik Piyasası Kanunu ve ilgili mevzuat uyarınca üretim lisansı verilmiştir. Kurulması planlanan rüzgar enerji santrali orman niteliğindeki arazi içerisinde kaldığından Orman Kanunu'nun 17/3. maddesi uyarınca 16/05/2012 tarihinde ön izin taahhüt senedi gereğince orman ön izni, 05/08/2013 tarihinde de kesin izin verilmiştir.
Orman ve Su İşleri Bakanlığı 16/07/2013 gün ve 880 sayılı Genelgesi'ni bölge müdürlüklerine göndermiştir.
Davacı şirkete gönderilen Kahramanmaraş-Kilis Orman İşletme Bölge Müdürlüğü- Islahiye Orman İşletme Şefliğinin ... tarihli yazısıyla 05/08/2013 tarihli kesin izne istinaden, 280.011.25TL ağaçlandırma bedeli ve KDV'si ile 638.857.45 TL ek ağaçlandırma ve KDV'nin ödenmesi talep edilmiştir.
Söz konusu ek ağaçlandırma bedeli, davacı şirket tarafından 05/11/2013 tarihinde dava açma hakkı saklı kalmak kaydı ile banka hesabına yatırılmış ve 22/11/2013 tarihinde kayıtlara giren dilekçe ile dava açmıştır.

İNCELEME VE GEREKÇE:
Dairemizin 15/05/2019 tarih ve E:2014/5904, K:2019/4614 sayılı kararıyla; dava konusu Genelge yönünden; 6831 sayılı Kanunu'nun 17. maddesinin uygulanmasıyla ilgili şekil, şart ve esaslar ile orman alanlarından her türlü yararlanma karşılığı alınacak bedel miktarlarının tespiti ve tahsiline ilişkin hususların Yönetmelik ile düzenleneceğine ilişkin açık hükmüne rağmen, dava konusu Genelge ile ile ek ağaçlandırma bedeline ilişkin düzenleme yapıldığının görüldüğü, ülkemizde; ormanlık alanlarda çeşitli nedenlerle kurulacak tesisler için verilen izinlerin çok uzun süreli olduğu gibi daha fazla uzatma imkanı sağlandığı halde uygulamada alınan bedellerin bu uzun süreye rağmen ilk başta bir defaya mahsus olduğu ve kurulacak tesise göre cüzi miktarlarda kalabileceği açık ise de; şayet belirli tesisler için daha fazla ağaçlandırma bedeli alınması gerekiyorsa bu hususun Yönetmelik'te düzenlenmesi gerektiği, 6831 sayılı Kanun'un 17. maddesinin uygulamasını Yönetmelik ile gösteren idarenin, bu Yönetmelik'te getirilen kuralları aşan nitelikte getireceği yeni düzenlemeleri de yine bu Yönetmelik'le yapması, alt düzenleyici işlemlere bırakmaması gerektiği, zira, genelge gibi alt düzenleyici işlemlerin normlar hiyerarşisi gereği, dayandığı Yönetmelik hükümlerini genişletici değil, açıklayıcı hükümler içerebileceği, bu durumda, Yönetmelik'le sayılan tesislerden bazılarından bazı durumlarda ilave ağaçlandırma bedeli alınması gerektiğine dair düzenlemenin Yönetmelik ile yapılması gerekirken, Genelge ile yapılmasında hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle 16/07/2013 tarih ve 880 sayılı "Rüzgar Enerji Santralleri, Biokütle Enerji Santralleri ve Termik Santralleri Santralleri İzinlerinde Ayrıca Alınacak Ağaçlandırma Bedeli" konulu Genelge'nin iptaline, davacı şirketten ilave ağaçlandırma bedeli istenilmesine ilişkin … tarih ve … sayılı işlem yönünden; davacı şirket tarafından imzalanan taahhüt senedinde, "İhtilaf halinde; bu taahhüt senedi hükümlerine göre, bu taahhüt senedinde hüküm bulunmayan hallerde ise kanun, yönetmelik ve ilgili mevzuat hükümlerine göre hareket edilir" kuralının yer aldığı, davacı şirket tarafından taahhüt senedinin imzalandığı ve davacı şirkete kesin izin verildiğinin görüldüğü, bu durumda, davacı şirkete izin verilen ormanlık alanın, ilave ağaçlandırma bedeli ödenmesi şartıyla izin verilebilecek özel nitelikte bir yer olduğu, davacı şirketin ihtilaf halinde ilgili mevzuat hükümlerine göre hareket edileceğini taahhüt etmesi nedeniyle izin verildiği görüldüğünden, ilave ağaçlandırma bedeli istenilmesine ilişkin dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varıldığı gerekçeleriyle, … tarih ve … sayılı işlem yönünden davanın reddine karar verilmiştir.
Anılan kararın davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine Danıştay İdarî Dava Daireleri Kurulu'nun 12/10/2020 tarih ve E:2019/2965, K:2020/1787 sayılı kararı ile; Daire kararımızın temyize konu edilen davacı şirketten ilave ağaçlandırma bedeli istenilmesine ilişkin … tarih ve … sayılı işlem yönünden davanın reddine yönelik kısmı hakkındaki gerekçesinde salt çoğunluğun oluşmadığı gerekçesiyle davacının temyiz isteminin kabul edilerek Dairemiz kararının bozulmasına karar verildiği anlaşılmaktadır.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 46. maddesinin birinci fıkrasında, Danıştay dava dairelerinin nihaî kararlarının Danıştay'da temyiz edilebileceği; 2575 sayılı Danıştay Kanunu'nun 38. maddesinde, İdarî Dava Daireleri Kurulu'nun, idarî dava dairelerinden ilk derece mahkemesi olarak verilen kararları temyizen inceleyeceği; 2577 sayılı Kanun'un 49/4 ve 50. maddelerinde, Danıştay dava dairelerine ısrar imkânı tanınmayıp, Danıştay İdarî ve Vergi Dava Daireleri Kurulları kararlarına uyulmasının zorunlu olduğu kurala bağlanmıştır.
Aktarılan kanun hükümlerine göre, Danıştay dava dairelerince ilk derece mahkemesi olarak verilen kararların Danıştay İdarî ve Vergi Dava Daireleri Kurullarınca bozulması hâlinde Danıştay dava dairelerine ısrar imkânı tanınmadığından, Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunun bozma kararı üzerine bozulan kısım hakkında yeniden bir karar verilmesi gerekmektedir.
16/07/2013 tarihli, 880 sayılı ve "Rüzgar Enerji Santralleri, Biokütle Enerji Santralleri ve Termik Santralleri Santralleri İzinlerinde Ayrıca Alınacak Ağaçlandırma Bedeli" konulu Genelge Dairemizin 15/05/2019 tarih ve E:2014/5896, K:2019/4611 sayılı ve 15/05/2019 tarih ve E:2014/5904, K:2019/4614 sayılı kararları ile iptal edilmiş ve bu kararların iptale ilişkin kısımları temyiz edilmeksizin kesinleşmiştir.
Bu durumda, 6831 sayılı Kanun'un 17. maddesinin 3. fıkrası uyarınca verilen rüzgar enerji santralleri, biokütle enerji santralleri ve termik santralleri izinlerinde, Uygulama Yönetmeliği gereğince alınan ağaçlandırma bedeline ilave olarak ek ağaçlandırma bedeli alınmasını öngören ve dava konusu işlemin dayanağı olan Orman ve Su İşleri Bakanlığının 16/07/2013 tarih ve 880 sayılı Genelgesi hukuka aykırı bulunarak iptal edildiğinden, hukuki dayanağı ortadan kalkan … tarih ve … sayılı işlemde hukuka uygunluk bulunmamaktadır.
Bu nedenle davacı şirketten ilave ağaçlandırma bedeli istenilmesine ilişkin dava konusu … tarih ve … sayılı işlemin iptaline karar verilmesi gerekmektedir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacı şirketten, 6831 sayılı Orman Kanunu uyarınca alınan ağaçlandırma bedelinden ayrı olarak ek ağaçlandırma bedeli istenilmesine ilişkin … tarih ve … sayılı işlemin İPTALİNE,
2. Dava iptal ile sonuçlandığından, ayrıntısı aşağıda gösterilen toplam …-TL yargılama giderinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine,
3. Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca …-TL vekâlet ücretinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine,
4. Posta giderleri avansından artan tutarın kararın kesinleşmesinden sonra istemi halinde davacıya iadesine,
5. Bu kararın tebliğ tarihini izleyen 30 (otuz) gün içerisinde Danıştay İdari Dava Daireleri Kuruluna temyiz yolu açık olmak üzere,
09/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.