Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Dava rücuen tazminat istemine ilişkindir.
Mahkeme, ilâmında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı ... şirketi avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, 2.1.2010 tarihinde meydana gelen trafik-iş kazası sonucu ölen sigortalının hak sahiplerine bağlanan ölüm aylığı ve cenaze gideri nedeniyle uğranılan Kurum zararının davalı sürücü ve sigorta şirketinden teselsül hükümleri gereğince tahsili istemine ilişkin olup, davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Yasanın 21. maddesi ve 2918 sayılı Yasadır. Mahkemece, davalı sürücünün % 100 oranında kusurlu olduğu ve davalıların Kuruma karşı teselsülen sorumlu oldukları kabul edilmişse de sigorta şirketi yönünden faiz başlangıcının hatalı belirlendiği anlaşılmıştır.
Sigorta şirketleri ve Güvence Hesabı yönünden; ilgililerce gerekli belgeler eklenerek 2918 sayılı Kanunun 99. maddesi ile 26.7.2007 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanan Güvence Hesabı Yönetmeliği"nde öngörülen şekilde başvurulduğu halde 8 iş günü içerisinde ödeme yapılmamışsa 8 iş günlük sürenin sonunda temerrüt olgusunun gerçekleştiğinin kabulü gerekir. Hiç başvurulmamış ya da gerekli belgeler eklenmeksizin başvurulmuş ise sigorta şirketinin temerrüdünden söz edilemez. Bu durumda faiz başlangıcının, şirkete karşı girişilen icra takip tarihi, ya da takibe girişilmeden dava açılmışsa dava tarihi olarak kabul edilmesi gerekir.
Dosya kapsamına göre, sigorta şirketi yönünden davadan önce temerrüde düşürüldüğünü gösterir belge sunulmadığı ve bu nedenle dava tarihinden itibaren faizle sorumlu tutulması gerektiği ayrıca ilk rücu davasında taraf olmayan sigorta şirketinden teselsül hükümlerine göre talepte bulunulduğu ve infazda tekerrüre sebep olmayacak şekilde hüküm kurulması gerektiği gözetilmeksizin tahsis onay ve ödeme tarihinden itibaren faizle sorumlu tutulması isabetsizdir.
Ne var ki, bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemesi Kanunu"nun geçici 3. maddesi yollamasıyla mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hükmün birinci bendinin silinerek yerine "Davanın kabulüne 2014/74 esas sayılı dava dosyasında hükmolunan ve sigortalının hak sahiplerine bağlanan gelir nedeniyle oluşan 77.341,63 TL zararın dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte ve poliçe limiti ile sınırlı ve infazda tekerrüre sebep olmayacak şekilde davalı ... şirketinden tahsili ile davacıya verilmesine " yazılmasına ve 2. bendin silinerek, yerine" tahsilde tekerrüre sebep olmayacak şekilde 308 TL cenaze giderinin 154 TL"sinin tüm davalılardan bakiyesinin yalnız davalı ... şirketinden müştereken ve müteselsilen tahsiline (Davalı ... şirketi bakımından dava tarihinden itibaren faiz işletilmesine ve poliçe limiti ile sorumluluğunun sınırlandırılmasına" cümlesinin yazılmasına ve kararın bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalı şirketten alınmasına, 31.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.