MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dava dilekçesinde, davacı ile davalı arasında düzenlenen 14.07.2001 tarihli harici satış sözleşmesi gereğince ödenen 792.000 USD"nin davalıdan tahsili talep edilmiştir.
Davalı vekili cevabında, 792.000 USD"nin peşin ödenmediğini beyan etmiştir.
Mahkemece; davanın kabulü ile kısa kararda 792.00 USD"nin, gerekçeli kararda ise 792.000,00 USD"nin dava tarihinden itibaren yabancı paraya uygulanacak oran ile faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiş, hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.
Bu durumda, kısa kararda 792.00 USD, gerekçeli kararda 792.000,00 USD olarak karar verilmesi hüküm fıkraları arasında çelişki bulunduğu anlaşılmaktadır.
10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas 1992/4 Karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca kısa karar ile gerekçeli kararın çelişik bulunması hali bozma nedeni oluşturmaktadır.
Anılan içtihadı birleştirme kararı gereğince, kısa kararla bağlı olmaksızın ve dosya münderecatına göre mahkemece bu hususlar gözönünde tutularak vicdani kanaate göre karar verilmelidir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz olup bu nedenlerle yerinde olan temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK. nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer yönlerin incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 22.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.