İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/200 Esas 2019/2522 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/200
Karar No: 2019/2522
Karar Tarihi: 11.02.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/200 Esas 2019/2522 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Ceza Dairesi'nin 2018/200 E. ve 2019/2522 K. sayılı kararı Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet hükmünün temyiz edilmesi üzerine verilmiştir. Sanık hakkında verilen 2.400 TL adli para cezasının TCK'nin 58/1 maddesi gereği tekerrür hükümlerinin uygulanması nedeniyle kesin nitelikte olmadığı belirtilmiştir. Ancak, sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas mahkumiyet bulunması nedeniyle TCK'nin 58/3 maddesi gereği hapis cezasının seçilerek mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanması gerektiği göz önünde bulundurulmamıştır. Ayrıca, sanık hakkında verilen adli para cezası nedeniyle TCK'nin 58. maddesi gereği tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı da göz ardı edilmiştir. Basit yaralama suçu için tarafların uzlaşmak isteyip istemediklerinin sorulmadığı belirlenmiş ve dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi gerektiği belirtilmiştir. Sonuç olarak, kararın temyiz itirazları dile getirilen sebeplerden ötürü isteme aykırı BOZULMASINA karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'un geçici 2. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. ve 321. maddeleri
- TCK'nin 58/1, 58/3, 86/2 maddeleri
- 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri
- 6763 sayılı Kanun

3. Ceza Dairesi 2018/200 E. , 2019/2522 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca hüküm kesin nitelikte bulunduğundan sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında hükmolunan sonuç 2.400,00 TL adli para cezası için TCK’nin 58/1. maddesi gereğince tekerrür hükümlerinin uygulanmış olması nedeniyle kesin nitelikte olmadığı, temyize tabi olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas mahkumiyet bulunması nedeniyle, TCK"nin 58/3. maddesi gereğince, TCK"nin 86/2. maddesinde belirtilen seçimlik cezalardan hapis cezasının seçilerek sonuçta TCK"nin 58/1. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
b) Sanığa sonuç ceza olarak adli para cezası verildiğinden, sanık hakkında TCK"nin 58. maddesi gereğince tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
c) Sanığın üzerine atılı basit yaralama suçunun 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre uzlaşma kapsamında kaldığı, taraflara soruşturma ve kovuşturma aşamasında uzlaşmak isteyip istemediklerinin sorulmadığı anlaşılmakla; sanık ile şikayetçi arasında
6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkı saklı tutulmak suretiyle isteme aykırı BOZULMASINA, 11.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.