MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Beraat

Diyarbakır 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/669 Esas 2016/204 Karar sayılı ilamıyla 2003 ve 2004 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçu yönünden verilen zamanaşımı düşme hükümleri temyiz edilmeden kesinleşmesi nedeniyle bu yıllara yönelik yeniden kurulan beraat hükümlerinin hukuki değerden yoksun ve yok hükmünde olduğu belirlenerek inceleme yapılmıştır.
1-2005, 2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan verilen beraat hükümlerine yönelik katılan vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen "2005, 2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme" suçlarının yasada gerektirdiği cezalarının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihlerinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun"un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE,
2-2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesine gelince;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK"nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığının anlaşılması; ... Dayanıklı Tüketim....Ltd. Şti. yetkilisi olan sanığın, 2008 takvim yılında mal ve hizmet alımı olmaksızın sahte fatura düzenlediğinin iddia edildiği olayda, sanığın suçlamayı kabul etmemesine karşın, dosya arasında mevcut vergi tekniği raporunda mükellef firmanın 2008 takvim yılında vermekle mükellef olduğu hiç bir beyannamesini vermemesi, 12.03.2007 tarihli yoklama fişinde şirketin işyeri adresinde bulunmadığının tespit edilmesi, 2004-2007 takvim yılları arasında mal alışlarının %86"sının sahte belge düzenlediği tespit edilmiş mükelleflerden yapılmış olması, şirketin önceki yıllarda ulaştığı satış matrahlarına ulaşabilmesi için gerekli sermaye, iş gücü ve ekipmana sahip olmadığının, şirketin devralındığı 20.06.2003 tarihinden itibaren komisyon geliri elde etmek için sahte belge düzenlediği kanaatinin bildirilmesi ve mükellefçe hiç bir defter ve belgenin incelemeye ibraz edilmemiş olduğunun anlaşılması karşısında; düzenlenen son fatura tarihinin suç tarihi olduğu gözetilerek son fatura tarihi tespit edilip dava zamanaşımının gerçekleşmediğinin tespiti halinde suçun sübut bulduğu gözetilerek sanığın mahkûmiyeti yerine beraatine hükmolunması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 24.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.