MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Kayyım Atanması


Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup hükmün davacı vekili ile kayyım adayı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Dava dilekçesinde, görülmekte olan ortaklığın giderilmesi davasında taşınmaz maliklerinden Hüseyin kızı Gülsüm adına kayyım atanması istenmiştir. Hasımsız açılan dava sonucu mahkemece karar verilmesine yer olmadığına, kayyım adayı lehine 330,00 TL vekalet ücreti takdirine karar verilmesi üzerine; hüküm, kayyım adayı vekili tarafından vekalet ücreti yönünden, davacı vekili tarafından da katılma yolu ile yine vekalet ücreti yönünden temyiz edilmiştir.
1-Kayyım adayı vekilinin temyizi yönünden,
Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verildiğine ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına göre kayyım adayı vekilinin temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı vekilinin katılma yolu ile temyizi yönünden;
Mahkemece ek kararla temyiz talebinin reddine karar verilmiş ise de verilen karar usul ve yasaya uygun bulunmamaktadır. Mahkeme kararı kayyım adayı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz dilekçesi davacı vekiline 24.02.2015 tarihinde tebliğ edilmiş, davacı vekili tarafından da harcı yatırılarak 03.03.2015 tarihinde vekalet ücreti yönünden mahkeme kararı katılma yolu ile temyiz edildiği ve temyiz dilekçesi süresinde olduğundan, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine ilişkin 03.03.2015 tarih 2014/767-2014/1190 sayılı ek kararın kaldırılmasına karar verilerek, hükmün esasına ilişkin temyiz incelemesine geçildi.
Kanundan kaynaklanan sebeple defterdarın kayyım tayin edilmesi muhtemel kişi olması, davada defterdarı taraf haline getirmez. Dolayısıyla davacının davası hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verildiği halde kendisini vekille temsil ettiren kayyım adayı lehine vekalet ücreti verilmesi doğru değil ise de, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 6100 sayılı HMK.ya 6217 sayılı Kanunla eklenen Geçici 3. madde gözetilerek HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanması yoluna gidilmiştir.
SONUÇ: Davacı vekilinin temyiz itirazlarının yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle kabulüyle, hükmün 4. fıkrasının hükümden tamamen çıkarılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle 1086 sayılı HUMK"nun 438/7 maddesi uyarınca ONANMASINA; kayyım adayı vekilinin temyiz itirazlarının yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle reddine, HUMK"nun 440/III-1, 2, 3 ve 4. bentleri gereğince ilama karşı karar düzeltme yolu kapalı bulunduğuna, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 09.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.