MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katkı Payı Alacağı

... ile ... aralarındaki katkı payı alacağı davasının kısmen kabulüne dair ... Aile Mahkemesinden verilen 13.02.2009 gün ve 38/77 sayılı hükmün Yargıtay"ca duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili ile davalı vekili taraflarından süresinde istenilmiş ise de; duruşma isteminin gider olmadığından reddine karar verilerek dosya incelendi gereği düşünüldü:


KARAR

Davacı ... vekili, dava konusu 76 ada 12 parseldeki 5 nolu dükkan ile 359 ada 15 parseldeki 9 nolu meskenin evlilik birliği içinde davacının çalışmasıyla ve altınlarının bozdurulmasıyla elde ettiği gelirlerle satın alınarak davalı eş adına tescil edildiğini ileri sürerek mal rejiminin tasfiyesiyle katkılarından dolayı 100.000 TL’nin yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak vekil edenine verilmesini istemiştir.
Davalı ... vekili, davalının 20 yılı aşkın süreden beri yurt dışında çalıştığını, dava konusu taşınmazların vekil edeninin gelirleriyle satın aldığını belirterek davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, davacının altınlarını bozdurmak suretiyle yaptığı katkının ¼ olduğu bununda 33.851,75 TL’ye karşılık geldiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüyle belirtilen miktarın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmesi üzerine; hüküm, her iki taraf vekili tarafından ayrı ayrı temyiz edilmiştir.
Taraflar 3.9.1989 tarihinde evlenmişler, 31.3.2002 tarihinde yurtdışında açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmünün Türkiye’de tenfiziyle boşanmışlardır. Evlenme tarihinden 1.1.2002 tarihine kadar eşler arasında “mal ayrılığı” (743 sayılı MK. m.170) bu tarihten mal rejiminin sona erdiği (4721 sayılı TMK.nun 225/2) boşanma davasının açıldığı tarihe kadar ise “edinilmiş mallara katılma” (4721 sayılı TMK. m. 202) rejimi geçerlidir. Dava konusu 76 ada 12 parseldeki 5 nolu dükkan ile 359 ada 15 parseldeki 9 nolu mesken eşler arasında mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu 30.7.1992 ve 30.12.1997 tarihlerinde edinilerek davalı adına tescil edildiğinden taraflar arasındaki uyuşmazlık BK.nun hükümlerine göre çözüme kavuşturulacaktır.
Mahkemece, dava konusu 9 nolu mesken göz ardı edilerek sadece 5 nolu dükkana davacının altınları ile yaptığı katkının ¼ oranında olduğu gerekçesiyle yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir. Diğer yandan, davacı vekili, davacının Almanya’daki çalışmasından elde ettiği gelirleriyle dükkanın alımına katkıda bulunduğunu, bu dükkanın kiraya verilmesiyle elde ettiği gelirlerle 9 nolu meskenin satın alındığının ileri sürülmesine rağmen bu hususlar göz önünde bulundurulmamıştır. Mahkemece, öncelikle her iki tarafın yurtdışındaki işyerlerine, çalışma sürelerine ve gelirlerine ilişkin belgeler eksiksiz olarak dosya içine getirtilmeli, Türkçe"ye tercüme ettirilerek hüküm kurulurken gözönünde bulundurulmalıdır. Diğer yandan davacı vekili altınların bozdurulmasıyla 5 nolu dükkanın alımına katkıda bulunulduğunu ileri sürmüş ise de, davacıdan ya da vekilinden bozdurulan altınların miktar ve değerleri sorulmamıştır. Bu konu somutlaştırılmadan soyut ifadelere göre karar verilmesi de doğru değildir. Mahkemece tüm eksiklikler tamamlandıktan sonra taşınmazların satın alındığı tarih itibariyle her iki tarafın çalışmaları, kira geliri ve altınların bozdurulmasıyla elde edilen gelirler belirlenmeli, davalı kocanın 743 sayılı MK.nun 152. maddesi uyarınca evi geçindirme yükümlülüğü ile her iki tarafın kişisel giderleri göz önünde bulundurularak yapabilecekleri toplam tasarruf miktarı karşısında davacının katkı oranı belirlenmeli, bulunan bu oran 5 nolu dükkan ve 9 nolu meskenin dava tarihindeki değeri ile çarpılarak davacının katkı payı alacağı saptanmalıdır.
Davacı vekili ve davalı vekilinin açıklanan tüm bu nedenlerle yerinde görülen temyiz itirazlarının kabulüyle usul ve kanuna aykırı bulunan yerel mahkeme hükmünün 6100 sayılı HMK.nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17,15 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine ve 503,00 TL peşin harcın da istek halinde temyiz eden davalıya iadesine 27.10.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.